a.readmore { /* CSS properties go here */ }
Καλώς ορίσατε στην μάχη της Αναζήτησης.

Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Ωχ και είμαι λιονταρίνα, όχι όχι δεν είμαι εκει τριγύρο.


Το βρήκα εδώ :  http://tolimeri.blogspot.com/

ΒΑΣΙΚΗ ΛΥΣΗ Η ΝΟΜΙΚΗ ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΟΔΟΣ. ΥΠΑΡΧΕΙ ;;

ΔΕΝ ΦΕΥΓΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ ………

Του Κρίτωνος
“ΔΕΝ ΦΕΥΓΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ”
ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 31 ΜΑΪΟΥ 2011 ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ
ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ
Από τις 10.00 η ώρα, όλοι εκεί εξω από τον ΆΡΕΙΟ ΠΑΓΟ ……
για να μας νοιώσουν από κοντά, να ξέρουνε πως γνωρίζουμε και πως δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσουμε ούτε να ησυχάσομε …… μέχρι να αποκατασταθεί η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ στην πατρίδα μας και να πάρει ξανά την θέση που της ανήκει μέσα στις συνειδήσεις μας …………
-Το ελληνικό χρέος δεν είναι οικονομικό πρόβλημα ……….
-Είναι δικαστικό πρόβλημα ………
-Γενναίους δικαστικούς χρειάζεται η Ελλάδα για να σωθεί και όχι ικανούς πολιτικούς …………

Συνέχεια άρθρου : http://olympia.gr/2011/05/28/%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%86%CE%B5%CF%85%CE%B3%CF%89-%CE%B1%CF%80%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B1%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%BF/#more-69589

 

ΜΙΑ ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΗ ΑΠΟΨΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΑΒΟΥΜΕ ΥΠ' ΟΨΙΝ ΜΑΣ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ, ΤΟΣΟ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΛΗ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ !

Το αναπόφευκτο της πτώσης του βιοτικού επιπέδου και οι αγανακτισμένοι


Το κίνημα των αγανακτισμένων έφτασε και στην Ελλάδα. Παντού στην χώρα διοργανώνονται ειρη- νικές συγκεντρώσεις προκειμένου οι πολίτες να διαδηλώσουν την αγανάκτησή τους στα σκληρά μέτρα λιτότητας.

Υπάρχει ένα σημαντικό πρόβλημα όμως. Οι συγκεντρώσεις λαμβάνουν χώρα στις πόλεις και ουσιαστικά αυτό που απαιτείται είναι η δυνατότητα να συνεχίσουμε να ζούμε όπως ζούσαμε μέχρι τώρα. Δηλ. να συνεχίσουμε να καταναλώνουμε όπως καταναλώναμε στο παρελθόν. Είναι όμως αυτό δυνατόν;

Υπάρχουν κάποια αντικειμενικά στοιχεία που δεν μπορούμε να παραβλέψουμε.

Πρώτον, μέχρι το 1800 το ανθρώπινο είδος ζούσε όπως ακριβώς και τα υπόλοιπα είδη στον πλανήτη αυτό. Ο πληθυσμός βρίσκονταν σε αρμονική ισορροπία με την χλωρίδα και την πανίδα ρυθμιζόμενος με βάσει τα αποθέματα τροφής στις διάφορες περιοχές. Με την έναρξη χρήσης των υδρογονανθράκων (πετρελαίου) οι περιορισμοί εξαλείφθηκαν και από τα 800 εκ. το 1800 φθάσαμε στα 7 δις σήμερα. Η αύξηση αυτή οφείλεται στην αύξηση των αποθεμάτων τροφής και στην επιστημονική πρόοδο.
Σκεφτείτε ότι  χρειάστηκε ολόκληρη η ιστορία του ανθρώπου ώστε να φθάσουμε κοντά στο 1δις γύρω στο 1800 και το δεύτερο δις επιτεύχθηκε μονάχα 130 χρόνια αργότερα (1930), το τρίτο δις σε λιγότερο από 30 χρόνια (1959), το τέταρτο σε 15 (1974), και το πέμπτο σε μονάχα 13 χρόνια (1987). Τον 20ο αιώνα ο πληθυσμός αυξήθηκε από τα 1,65 δις στα 6δις. Τα στοιχεία τα πήρα από το worldometers. Το πιο πάνω γράφημα(1) αναπαριστά την εξέλιξη του πληθυσμού από το έτος 1μ.Χ. μέχρι το 2050 (πρόβλεψη). Παρατηρείστε την έκρηξη μετά το 1800 και ειδικά μετά το 1900.

Δεύτερον, ο ρυθμός αύξησης της παραγόμενης τροφής μειώθηκε από 3,5% το 1960 στο 1,2% σήμερα, με τον πληθυσμό να συνεχίζει να αυξάνεται κατά 1%. Τι σημαίνει αυτό; Τα περιθώρια ασφάλειας για την συντήρηση του πληθυσμού έχουν στενέψει δραματικά. Αν πέσουμε κάτω από το 1% στην αύξηση της παραγωγής, αυτό θα σημάνει ότι αυτομάτως η συντήρηση καθίστανται αδύνατη.

Βεβαίως θα μου πείτε ότι θα μπορούσε να γίνει πιο αποδοτική χρήση των τροφίμων που αφήνονται να σαπίσουν και πετάγονται. Ακόμη και έτσι όμως το αναπόφευκτο θα καθυστερήσει για 1-2 χρόνια το πολύ. Αφήστε που πιο αποδοτική χρήση σημαίνει και μεγαλύτερη κατανάλωση ενέργειας για την μεταφορά τους από την μια περιοχή στην άλλη. Μόνο που αυτή την επιπλέον ενέργεια μάλλον δεν την έχουμε. Επίσης η έκρηξη της χρήσης των λιπασμάτων (δείτε το γράφημα(1) που ακολουθεί) για την αύξηση της παραγωγής έχει φθάσει στα όρια των δυνατοτήτων της. Αυτό δείχνει άλλωστε και η μείωση του ρυθμού αύξησης της παραγωγής.

Τρίτον, οι υδρογονάνθρακες μας τελειώνουν, το αποδεικνύουν όλες οι μελέτες. Σε όλες τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες έχει ξεπεραστεί το μέγιστο και πλέον βρισκόμαστε στην πτώση.

Τέταρτον, οι κλιματικές αλλαγές, είτε οφείλονται στον άνθρωπο είτε όχι (π.χ. ξηρασία στην Κίνα, πλημμύρες κλπ) δυσχεραίνουν τόσο την παραγωγή τροφίμων όσο και την εξοικονόμηση ενέργειας.

Πέμπτον, οι φυσικοί πόροι, όπως π.χ. τα μέταλλα εξαντλούνται και αυτό φαίνεται από την αύξηση των τιμών των commodities από το 2002 και μετά που εξανέμισε την διαρκή μείωση από το 1900 μέχρι σήμερα. Βεβαίως μπορεί να εμπλέκονται και κερδοσκοπικά παιχνίδια, όμως μια δεκαετία τέτοιας ραγδαίας αύξησης αφήνει μικρά περιθώρια τέτοιων υποθέσεων, τουλάχιστον σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα.

Όλα αυτά τι μας λένε λοιπόν; Ένα πράγμα, ότι θα πρέπει να επανακαθορίσουμε το βιωτικό μας επίπεδο ώστε τουλάχιστον να περιοριστεί ο ρυθμός εξάντλησης των πόρων του πλανήτη και να μπορέσει να γίνει μια ανακατανομή του πλούτου παγκοσμίως ώστε τουλάχιστον όσοι είναι σε ειδεχθή φτώχεια στερούμενοι τα βασικά να μπορέσουν να βγουν από αυτή.

Είναι οξύμωρο να πραγματοποιούνται συγκεντρώσεις στα κέντρα των πόλεων που ουσιαστικά να απαιτούν να συνεχίσουμε να ζούμε όπως πριν. Προφανώς οι πολίτες είναι αγανακτισμένοι όμως για σκεφτείτε τα δις ανθρώπων που στερούνται τα βασικά, δεν είναι αγανακτισμένοι αυτοί; Μήπως αυτοί θα έπρεπε να διαδηλώσουν;

Θα μου πείτε ότι οι πολίτες αγανακτούν γιατί αιμοδοτούν τις τράπεζες και τις διεθνείς ελίτ και όχι τους φτωχούς του τρίτου κόσμου, ορθό! Όμως αυτός ο ισχυρισμός εμπλέκεται με την διατήρηση ενός μη βιώσιμου βιοτικού επιπέδου παγκοσμίως. Οι "αγανακτισμένοι" δεν ζητούν να πηγαίνουν τα λεφτά που δίνουν στην ανακατομή του παγκόσμιου πλούτου. Ζητούν να έχουν φθηνή βενζίνη και φθηνό ηλεκτρικό για να συνεχίσουν να καταναλώνουν την ίδια ποσότητα όπως στο παρελθόν. Αν όμως δεν υπάρχει αυτή η βενζίνη ή αυτό το ηλεκτρικό πως θα γίνει τότε;

Δυστυχώς θα πρέπει να ξεχάσουμε πλέον δια παντός την φθηνή βενζίνη και το φθηνό ηλεκτρικό. Οι περιορισμοί τίθενται πλέον από την ίδια την φύση και όταν περιορίζεται η ποσότητα του παρεχομένου αγαθού με ταυτόχρονη αύξηση της ζήτησης, οι τιμές αυξάνουν.

Το μοναδικό γεγονός που θα μπορούσε να φρενάρει την άνοδο στις τιμές θα ήταν ένα crash της Κίνας, το οποίο βεβαίως δεν είναι και απίθανο. Όμως και πάλι αυτό θα σήμαινε απλά μία καθυστέρηση της πορείας και τίποτε παραπάνω. Πάντως η Κίνα ήδη αντιμετωπίζει ενεργειακό πρόβλημα και η κινέζικη Εταιρία Ηλεκτρισμού έχει ανακοινώσει ότι το ερχόμενο καλοκαίρι η χώρα θα αντιμετωπίσει την μεγαλύτερη όλων των εποχών ενεργειακή έλλειψη. Γι' αυτό και έχει ξεκινήσει την παροχή με δελτίο ενώ έχει απαγορέψει και τις εξαγωγές diesel  ώστε να υπάρχει διαθέσιμο σε περίπτωση που απαιτηθεί για την λειτουργία των γεννητριών.

Διάβαζα ένα άρθρο τις προάλλες που αναφέρονταν στους Έλληνες που φύγανε για την επαρχία προκειμένου να καλλιεργήσουν την γη και να εργαστούν σε αγροκτήματα. Αυτός είναι ένας ενεργός τρόπος διαμαρτυρίας. Αυτού του τύπου οι "αγανακτισμένοι" αντιδρούν ενεργά, δεν ζητούν να τους δοθεί περισσότερη ενέργεια, φροντίζουν να την παράγουν μόνοι τους. Αυτοί προσθέτουν στο παγκόσμιο αποθεματικό.

Ως πολίτες είμαστε αγανακτισμένοι, αλλά θα πρέπει η αγανάκτησή μας αυτή να διοχετευθεί σε μία ενεργή αντιμετώπιση του προβλήματος και να συμπεριλάβει ολόκληρο τον πλανήτη και όχι το στενό περιβάλλον μας. Το ζήτημα απασχολεί ολόκληρο τον Δυτικό Κόσμο, δεν είναι πρόβλημα ούτε μόνο της Ελλάδας, ούτε μόνο της Ισπανίας και ακόμα και αν συγκεντρωθούμε όλοι στην πλατεία δεν πρόκειται να αυγατίσει ούτε το πετρέλαιο, ούτε οι υπόλοιποι φυσικοί πόροι.

Ξαναγράφεται η προϊστορία

Αναρτήθηκε από τον/την Βισάλτης στο Μαΐου 27, 2011
Mέχρι σήμερα, η επίσημη άποψη της επιστήμης ήταν ότι οι πρόγονοί μας πέρασαν μια «δημιουργική έκρηξη» γύρω στα 30.000-40.000 χρόνια πριν, όταν ξαφνικά άρχισαν να σκέπτονται αφηρημένα και να δημιουργούν την τέχνη των βράχων. Aυτή η ιδέα στηρίζεται στην πληθώρα των εκπληκτικών βραχογραφιών, όπως εκείνες στην σπηλιά του Chauvet της Nότιας Γαλλίας, που άρχισαν να εξαπλώνονται στην Eυρώπη εκείνη την εποχή. Tο γράψιμο, όπως πίστευαν μέχρι τώρα, φαίνεται ότι προέκυψε πολύ αργότερα.
Λίγοι ερευνητές, πάντως, είχαν δώσει κάποια προσοχή στα σχετικά μικρά και δυσδιάκριτα σημάδια γύρω από τις βραχογραφίες. Όλοι θεωρούσαν ότι οι ενδείξεις για την πρώϊμη δημιουργικότητα της ανθρωπότητας βρισκόταν σαφώς στα μεγαλύτερα περίτεχνα σχέδια.
Mερικοί ακαδημαϊκοί, όπως ο Γάλλος Jean Clottes, έχουν καταγράψει την παρουσία αυτών των συμβόλων σε μεμονωμένες τοποθεσίες. Ώσπου η Genevieve von Petzinger, φοιτήτρια στο πανεπιστήμιο Victoria στην Bρετανική Kολούμπια του Kαναδά, έμεινε έκπληκτη, όταν ανακάλυψε ότι κανένας δεν είχε συγκεντρώσει όλες αυτές τις καταγραφές, ώστε να συγκρίνει σύμβολα από διαφορετικές σπηλιές. Kαι έτσι, υπό την επίβλεψη του April Nowell, επίσης του πανεπιστημίου Victoria, ανέλαβε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για το Master της. Δημιούργησε μία βάση δεδομένων όλων των καταγεγραμμένων συμβόλων των σπηλαίων από 146 τοποθεσίες στην Γαλλία, καλύπτοντας τις χρονολογίες 35.000 μέχρι 10.000 π.Χ.
Aυτό που προέκυψε ήταν πολύ εντυπωσιακό: 26 σύμβολα, όλα σχεδιασμένα με τον ίδιο τρόπο, εμφανίζονταν ξανά και ξανά σε πολλές τοποθεσίες (όπως φαίνεται στο σχήμα). Oμολογουμένως, ορισμένα από τα σύμβολα είναι πολύ βασικά, όπως ευθείες γραμμές, κύκλοι και τρίγωνα, αλλά το γεγονός ότι πολλά από τα πιο σύνθετα σχέδια εμφανίζονται επίσης σε αρκετά μέρη, έκανε τους von Petzinger και Nowell να σκεφθούν ότι κάτι σήμαιναν και ότι ίσως αποτελούσαν το σπέρμα της γραπτής επικοινωνίας.
Mία πιο κοντινή ματιά επιβεβαίωσε τις υποψίες τους. Όταν η von Petzinger ανέτρεξε σε ορισμένα από τα αρχεία των τοιχωμάτων των σπηλαίων, παρατήρησε και
άλλα, λιγότερο αφηρημένα σύμβολα, που φαινόταν να αναπαριστούν ένα μέρος μιας μεγαλύτερης φιγούρας – όπως οι χαυλιόδοντες ενός μαμμούθ χωρίς να συνοδεύονται από το σώμα του. Tο χαρακτηριστικό αυτό, γνωστό ως συνεκδοχή, είναι κοινό στις γνωστές πικτογραφικές γλώσσες. Για τους von Petzinger και Nowell, απεδείκνυε ότι οι πρόγονοί μας είχαν αρχίσει να προβληματίζονται πραγματικά για το πώς να αναπαραστήσουν τις ιδέες συμβολικά περισσότερο παρά ρεαλιστικά.«Ήταν ένας τρόπος μετάδοσης των πληροφοριών με έναν σαφή και περιεκτικό τρόπο», λέει ο Nowell.
Yποψιαζόμενοι ότι αυτό ήταν μόνο η αρχή όσων μπορούν να μας πουν τα σύμβολα για τον προϊστορικό πολιτισμό, η επόμενη κίνηση τους ήταν να εντοπίσουν που και πώς προέκυψαν. Tελικά, αποδείχτηκε ότι η γραμμή ήταν το πιο δημοφιλές σύμβολο, αφού ήταν παρούσα στο 70% των τοποθεσιών και εμφανιζόταν σε όλες τις εξεταζόμενες χρονικές περιόδους.
Tα επόμενα πιο διαδεδομένα σύμβολα ήταν η ανοικτή γωνία και οι τελείες. Kαι τα δύο εμφανίζονται στο 42% των τοποθεσιών σε ολόκληρη την παραπάνω περίοδο. Tα περισσότερα από τα υπόλοιπα σύμβολα είναι παρόντα στο 1/5 των γαλλικών σπηλαίων, με εξαίρεση το καρδιόσχημο, το νεφρόσχημο (σε σχήμα νεφρού), το κλιμακόσχημο (σχήματος σκάλας) και το ελικοειδές (κοινό μοτίβο μεταγενέστερων πολιτισμών), τα οποία εμφανίζονται σε πολύ λίγες τοποθεσίες.
Όμως, παρ’ όλο που οι μακρείς χειμώνες που περνούσαν στις σπηλιές μπορεί να παρακίνησαν τους ανθρώπους να περνούν τον χρόνο τους ζωγραφίζοντας τοιχογραφίες, υπάρχουν λόγοι να σκεφθεί κανείς ότι τα σύμβολα προέρχονται από αρκετά προγενέστερη εποχή. Ένα από τα πιο περίεργα δεδομένα που αναδείχθηκε από την εργασία της von Petzinger ήταν ότι πάνω από τα 3/4 των συμβόλων ήταν παρόντα στις αρχαιότερες τοποθεσίες, πριν από περισσότερα από 30.000 χρόνια. Aυτό δείχνει ότι πριν από 30.000 χρόνια είχε ήδη καθιερωθεί ένα σύνολο συμβόλων.
Aυτό υπονοεί ότι ίσως χρειάζεται να επανεξετάσουμε τις αντιλήψεις μας για τους προϊστορικούς ανθρώπους, λέει η von Petzinger. «Aυτή η απίστευτη ποικιλία και συνέχεια στη χρήση υποδηλώνει ότι η επανάσταση των συμβόλων μπορεί να συνέβη πριν από την άφιξη των πρώτων σύγχρονων ανθρώπων στην Eυρώπη». Aν έχει δίκιο η von Petzinger, η χρονολογία της δημιουργικής έκρηξης θα μετατεθεί κατά δεκάδες χιλιάδες χρόνια πιο πίσω.
Tι έχει συμβεί; Tαξίδεψαν αυτά τα σύμβολα με τις προϊστορικές φυλές κατά την μετανάστευσή τους από την Aφρική; Έτσι πιστεύουν οι von Petzinger και Nowell. Από την άλλη, ο Ian Davidson, Aυστραλός καθηγητής ειδικευμένος στην τέχνη των βράχων, που έχει αναγνωρίσει 18 από τα σύμβολα αυτά στην Aυστραλία, δεν έχει πεισθεί ότι έχουν κοινή προέλευση. Iσχυρίζεται ότι η δημιουργική έκρηξη συνέβη αυτόνομα σε διαφορετικά μέρη της υφηλίου, πριν από 40.000 χρόνια περίπου.
Aντιθέτως, πιστεύει ότι τα σύμβολα αποκαλύπτουν κάτι για την αλλαγή στον τρόπο που οι άνθρωποι προσλάμβαναν τον κόσμο τους, η οποία μπορεί να προέκυψε εκείνη την περίοδο περίπου. «Πιστεύω ότι υπάρχει μια γνωστική αλλαγή, που ξαφνικά έβαλε την τέχνη μέσα στο κεφάλι των ανθρώπων», λέει.
O Clottes, όμως, πιστεύει ότι μπορεί να έχουν βρει όντως κάτι. «H γλώσσα και η αφηρημένη σκέψη εξασκούντο πιθανώς πολύ πριν από 35.000 χρόνια, αφού οι “σύγχρονοι άνθρωποι” έχουν ηλικία περίπου 200.000 χρόνια. Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει η επιτήδευση στον τρόπο σκέψης αυτών των ανθρώπων: εν τέλει, είναι οι προ-προ-παππούδες μας».
Φυσικά, παραμένει ένα τεράστιο ερώτημα τί σημαίνουν ακριβώς τα σύμβολα; Xωρίς να έχουμε μια αντίστοιχη Pοζέττα που θα είναι κλειδί για την μετάφραση, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μαντέψουμε τον σκοπό τους. O Clottes έχει το προαίσθημα ότι σήμαιναν πολύ περισσότερα από καθημερινές σημειώσεις και μπορεί να είχαν πνευματική σημασία. «Ίσως να υπήρχαν ειδικά σύμβολα για συγκεκριμένες τελετουργίες, ή μπορεί να συνδέοντο με την εξιστόρηση συγκεκριμένων μύθων», λέει.
του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Πηγή : www.visaltis.blogspot.com

ΑΣΠΑΣΙΑ : Να έχουμε τις Πύλες της εσωτερικότητάς μας, έτοιμες να δεχθούν μιά νέα αλλαγή που επίκειται για την Ανθρώπινη οντότητα.   ¨Ολα τα δημιουργήματα είναι ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΑ μέρη ενός Συνόλου.  Εάν συμβαίνει μία αλλαγή στο Γαλαξιακό μας σύστημα, με την αλλαγή συμπεριφοράς πχ. του Ήλιου και τις εκρήξεις του, ας γνωρίζουμε πως οι αλλαγές θα έχουν επίπτωση σε όλα τα μέλη της οντότητας, μέλος της οποίας είμαστε και εμείς !  Μην πηγαίνει το μυαλό μας σε καταστροφολικές σκέψεις, που είναι καθαρά παραπλανητικές, αλλά στην Μεταμόρφωση που λαμβάνει χώρα στο Σύμπαν εσαεί !  Πιθανόν να έχει ανάγκη (Αδράστεια) να αποτινάξει τα σκουπίδια του.  ¨Οπως κάθε σπίτι, έτσι και το Σύμπαν κάνει τις σαρώσεις του, κατά καιρούς !


 

Κυριακή 29 Μαΐου 2011

ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ANTINEWS , ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΕΊΑ ΤΟΥ κ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ. ΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ !

Ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν ήξερε τίποτα για τις «δημιουργικές» αλχημείες;


Αντιγράφω από το  επίσημο βιογραφικό του Υπουργού Οικονομικών κ  Παπακωνσταντίνου:
«…Διετέλεσε σύμβουλος του Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη (1998-2000), Ειδικός Γραμματέας του Υπουργείου Οικονομίας για την Κοινωνία της Πληροφορίας (2000-2002), εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής της ΕΕ, μέλος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ) του Υπουργείου Οικονομίας, και συντονιστής της προετοιμασίας της «Χάρτας Σύγκλισης» της Ελληνικής οικονομίας
Δηλαδή, όλο το διάστημα,  που η Κυβέρνηση Σημίτη έκανε αυτές τις «δημιουργικές»  αλχημείες  για να εξαφανίσει το έλλειμμα,  με τη βοήθεια του   Χουντίνι,  συγγνώμη τη  Goldman Sachs ήθελα να πώ,   ο κ. Παπακωνσταντίνου ήταν :
-Σύμβουλος του Πρωθυπουργού
-Εκπρόσωπος της Ελλάδος στην Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και (κρατηθείτε»
-Συντονιστής της προετοιμασίας της «Χάρτας Σύγκλισης» της Ελληνικής Οικονομίας.
 Θέλει, να  μας πει  ο κ. Παπακωνσταντίνου ότι δεν γνωρίζει τίποτα;
Ότι δεν έχει σχέση με όσα διαδραματίστηκαν εκείνη την περίοδο.
Ότι δεν έχει ευθύνη για τα ψεύτικα στοιχεία που  έστελναν στη Εurostat;
 Μήπως για αυτό θύμωσαν οι Ευρωπαίοι, που τον  βρήκαν πάλι μπροστά τους και επιχείρησε ,ξανά ,να τους παραπλανήσει;
 Μήπως είναι μια καλή ιδέα, η Ν.Δ.  να καλέσει τον κ. Παπακωνσταντίνου στη Βουλή για να εξηγήσει στο Κοινοβούλιο και τον Ελληνικό λαό πώς γίνονταν οι δουλειές;
 Και μια απορία:  Για αυτές τις συμφωνίες  με τη Goldman Sachs, είχε ενημερωθεί το Υπουργικό Συμβούλιο; Ο κ. Παπανδρέου, Αναπληρωτής  Υπουργός Εξωτερικών είχε ακούσει τίποτα; Μήπως συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις που έγιναν;
 Τέλος, έχει την καλοσύνη να μας εξηγήσει ο κ. Παπακωνσταντίνου,  τι συνέβη τον Νοέμβριο του 2009 και απέρριψαν τη …γενναιόδωρη προσφορά της Goldman Sachs,  να επαναλάβει το ίδιο κόλπο;  Τι περιελάμβανε η πρόταση; Ποιοι ήταν οι όροι της;  Κρατήθηκαν πρακτικά από τη συνάντηση;  Έχουν ανταλλαγεί επιστολές;
Κώστας Ροδινός
Υ.Γ.: Αλήθεια γιατί στο βιογραφικό του ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν αναφέρει ότι ήταν και στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΤΕ. Το ξέχασε ή  θέλει να το ξεχάσουμε εμείς;
http://www.antinews.gr/2010/02/16/34534/

Το βίντεο σχετίζεται , με τις ύποπτες σχέσεις που υπάρχουν με κερδοσκοπικούς οργανισμούς που ταλανίζουν την Αμερική , αλλά είναι σε αντίσοιχο πνεύμα με αυτό της χώρας μας και με την ερώτηση του κ. Καμμένου που ακολουθεί παρακάτω, προς την Κυβέρνηση.



Εφ΄ όσον από όλα έχει ο μπαξές, σίγουρα θα υπάρχουν φωνές που θα λένε διάφορα αντίθετα για τον κ. Καμμένο. ¨Οπως : που ήταν πριν ή που σπούδασε ή ποιά παντρεύτηκε. Το έχω ξαναπεί αλλού, κάποιος κρίνεται από τις πράξεις του. Οι πράξεις καθορίζουν τον άνθρωπο. Αυτή την στιγμή είναι η μόνη δυνατή φωνή μέσα στο Κοινοβούλια , με ποικίλη δράση , επιβαρυντικά στοιχεία, που άνετα μπορείτε να βρείτε και στο you tube.

Κόλαφος η ερώτηση του Καμμένου:Τα κερδοσκοπικά παιχνίδια των brokers με στοίχημα την κατάρρευση της χώρας

Αναρτήθηκε από τον/την exomatiakaivlepo στο Μαΐου 26, 2011
ΕΡΩΤΗΣΗ- ΑΙΤΗΣΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ ΕΓΓΡΑΦΩΝ

Προς τον Υπουργό Οικονομικών , κο Γιώργο Παπακωνσταντίνου
ΘΕΜΑ: Τα κερδοσκοπικά παιχνίδια των brokers με στοίχημα την κατάρρευση της χώρας
Το 2009 το ταχυδρομικό ταμιευτήριο αγοράζει τα επίμαχα CDS , τα οποία στη συνέχεια ακολουθούν μια πορεία γεμάτη από πλήθος ερωτηματικών που ταυτίζονται με τις αποκαλύψεις για την προσχεδιασμένη είσοδο της χώρας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Τρόικα.
Την ώρα που ο Έλληνας Πρωθυπουργός εξύφαινε εν κρυπτώ με το Διοικητή του ΔΝΤ , Ντομινίκ Στρος Καν – όπως ο ίδιος παραδέχτηκε- το σχέδιο παράδοσης και υποταγής της χώρας ,η διοίκηση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου προχώρησε στην πώληση των CDS, ενώ η ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών γνώριζε το τί θα επακολουθούσε.
Είναι προφανές ότι κάποιοι κύκλοι κερδοσκοπικοί γνωρίζουν τα σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης και έτρεξαν να τοποθετηθούν έγκαιρα πριν τη δημοσιοποίηση των κυβερνητικών επιλογών , οι οποίες εκτίναξαν τα spreads και κατά συνέπεια δημιούργησαν τεράστια υπερκέρδη σε αυτούς που αγόρασαν τα CDS. Σήμερα οι κερδοσκόποι και οι Brokers τους επιχειρούν να παρουσιάσουν το μεγαλύτερο σκάνδαλο της ιστορίας του τόπου ως σενάριο συνομωσίας και επιστημονικής φαντασίας.
Η παραχώρηση της Εθνικής κυριαρχίας με τα ενυπόθηκα δάνεια είναι υπαρκτή και η αναζήτηση και αποκάλυψη της αλήθειας αποτελεί εθνική υπόθεση και εθνικό καθήκον.
Με βάση τα παραπάνω ερωτάται ο κύριος Υπουργός των Οικονομικών :
Επειδή για το θέμα αυτό εκκρεμεί και δικαστική έρευνα μετά από μηνυτήρια αναφορά των Γεωργίου Νούλα και Κυριάκου Τόμπρα στις 09/04/2010 στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου ζητάμε να κατατεθούν στη Βουλή των Ελλήνων τα κάτωθι :
1. Αντίγραφα Συμβάσεων με το Ελληνικό Δημόσιο και Ατομικά Στοιχεία ταυτοποίησης των εκπροσώπων και των εκτελεστικών διευθυντικών στελεχών τους, στην Ελλάδα και στις χώρες όπου έχουν την έδρα τους, των Βασικών Διαπραγματευτών (Prime Dealers) των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου, από Ιανουάριο 2009 μέχρι και σήμερα.
2. Αντίγραφα όλων των συμβάσεων CDS που έχουν συναφθεί από Ελληνικές Τράπεζες, αρχής γενομένης από το ΤΤ, Επενδυτικά Κεφάλαια και επιχειρήσεις του ευρύτερου χρηματοοικονομικού χώρου, με ειδική αναφορά στα στοιχεία των εκπροσώπων και των εκτελεστικών διευθυντικών στελεχών των αντισυμβαλλομένων σε πράξεις αγοράς και πώλησης, με ειδική μνεία στις συναλλαγές που αφορούν Γυμνά CDS.
3. Αντίγραφα Συμβάσεων CDS που έχουν διαπραγματευθεί με τη διαμεσολάβηση Τραπεζικών Ιδρυμάτων και εταιρειών του ευρύτερου χρηματοοικονομικού χώρου που λειτουργούν στην Ελλάδα, με ειδική αναφορά των στοιχείων ταυτοποίησης των πελατών των ανωτέρω, φυσικών και νομικών προσώπων, καθώς και αυτών των αντισυμβαλλομένων, ανεξάρτητα από τη χώρα προέλευσής τους ή τη νομική τους μορφή.
Οι ανωτέρω φορείς έχουν υποχρέωση να ελέγχουν και να τηρούν αρχείο με τα στοιχεία ταυτοποίησης πελατών και αντισυμβαλλομένων, φυσικών και νομικών προσώπων, στα πλαίσια των διατάξεων περί ελέγχου νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.
4. Στοιχεία αλλοδαπών Τραπεζών και εταιρειών του ευρύτερου χρηματοοικονομικού χώρου στις οποίες συμμετέχουν Ελληνικές Τράπεζες, Επενδυτικά Κεφάλαια, Χρηματιστηριακές Εταιρείες κλπ., με ειδική αναφορά σε αυτές που έχουν ως εταιρικό σκοπό τους την έκδοση, διαπραγμάτευση κα διαμεσολάβηση στην αγορά παραγώγων χρηματοοικονομικών προϊόντων, με ειδική αναφορά στα CDS.
5. Στοιχεία συμβάσεων καλυμμένων και γυμνών CDS επί ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου που διαπραγματεύτηκαν στο εξωτερικό, με ειδική αναφορά στα στοιχεία εκκαθάρισης των αντιστοίχων συναλλαγών.
6. Επίσημα στοιχεία ερευνών Αλλοδαπών & Κοινοτικών Αρχών, σχετικά με την υποτιμητική κερδοσκοπία κατά των Ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου, που πραγματοποιήθηκε με τις ύποπτες συναλλαγές CDS.
7. Επίσημα στοιχεία της ειδικής αντιμονοπωλιακής έρευνας που πραγματοποίησε πρόσφατα η Κομισιόν, σχετικά με την αγορά των CDS, ως προς την κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης, ελέγχου και χειραγώγησης της αγοράς, με ειδική αναφορά στα στοιχεία που αφορούν καλυμμένα και γυμνά CDS επί Ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου, στις Τράπεζες JPMORGAN, BANK OF AMERICA, MERILL LYNCH, CITIGROUP, COMMERZBANK, CREDIT SUISSE, DEUTSCHEBANK, GOLDMANSACHS, HSBC, MORGANSTANLEY, RBS, UBS, CREDIT AGRICOLE και SOCIETE GENERALE καθώς στην εταιρεία MARKIT ΛΟΝΔΙΝΟΥ, τον κορυφαίο πάροχο εμπιστευτικών πληροφοριών στην αγορά CDS, στην οποία συμμετέχουν οι περισσότερες από τις ανωτέρω Τράπεζες.
8. Αντίγραφα όλων των συμβάσεων, συναλλαγών και εκκαθαρίσεων θέσεων Καλυμμένων και Ακάλυπτων Ανοικτών Πωλήσεων Ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου, από το μήνα Οκτώβριο 2009 μέχρι το μήνα Απρίλιο 2010, με ειδική αναφορά στις συναλλαγές αγοράς και πώλησης οι οποίες εκκαθαρίστηκαν εκπρόθεσμα, με τη διαδικασία της ανακύκλωσης (recycling), μετά την παρέλευση της 1ηςημέρας του διαστήματος Τ+3, καθώς και στα στοιχεία των αντισυμβαλλομένων, φυσικών και νομικών προσώπων, των εκπροσώπων και των εκτελεστικών διευθυντικών στελεχών τους.
9.Να γνωστοποιηθεί ποιές Ελληνικές Τράπεζες, Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, Οργανισμοί Κοινής Ωφέλειας διατηρούν κωδικό στον ISDA και με ποιους κωδικούς ISDA έγιναν οι συναλλαγές πωλήσεως των επίμαχων CDS του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.
Ο Ερωτών Βουλευτής
26 Μαίου 2011 


ΓΙΑ ΜΗ ΚΕΡΚΥΡΑΙΟΥΣ. ΟΙ ΚΕΡΚΥΡΑΙΟΙ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ .

Κέρκυρα: Παραδοσιακό Σαπωνοποιείο «Πατούνη» – Μια ιστορία 160 χρόνων…

Το παλιό κτήριο, οι χώροι του, τα μηχανήματα των περασμένων δεκαετιών, οι τεχνικές παρασκευής σαπουνιού, που είναι ίδιες με εκείνες του 19ου αιώνα, οι μυρωδιές του λαδιού που αναδύονται παντού, προσφέρουν μια νοερή ξενάγηση στο χρόνο. Αναμφίβολα, μια επίσκεψη στο ιστορικό σαπωνοποιείο “Πατούνη” της Κέρκυρας, που βρίσκεται στην πλατεία Σαρόκο, σε “ταξιδεύει” σε περασμένες εποχές, στο βιοτεχνικό παρελθόν, που γνώρισε ημέρες ακμής.
Ο Απόστολος Πατούνης, μηχανολόγος μηχανικός, είναι ο ιδιοκτήτης και συνεχιστής μιας οικογενειακής παράδοσης, που αρχίζει το 1850 στη Ζάκυνθο, με την ίδρυση της 1ης ελληνικής σαπωνοποιΐας “Σπύρος Μπαζάκης & Σια “.
Η ιστορία του σαπωνοποιείου μοιάζει με παραμύθι. Στις αρχές του 19ου αιώνα, δυο ξαδέλφια από το κεφαλοχώρι Καλαρρύτες της Ηπείρου, ο Σπύρος Μπαζάκης και ο Απόστολος Πατούνης εμπορεύονταν μάλλινες κάπες στη Γαλλία και συγκεκριμένα εφοδίαζαν το στρατό του Ναπολέοντα του Γ’.
Με τα χρήματα που εισέπρατταν, αγόραζαν σαπούνι Μασσαλίας και το πουλούσαν στα Επτάνησα. Οι δαιμόνιοι έμποροι δεν άργησαν να δημιουργήσουν το δικό τους εργοστάσιο, αφού στα ταξίδια τους στη Γαλλία, είχαν πάρει όλες τις χρήσιμες πληροφορίες για την παρασκευή σαπουνιού.
Το 1891, ο Νικόλαος Πατούνης, φεύγει από τη Ζάκυνθο και δημιουργεί στην Κέρκυρα, στην οδό Ιωάννου Θεοτόκη 9, στην πλατεία Σαρόκο, το υποκατάστημα της σαπωνοποιίας, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα. Είναι το ίδιο κτήριο, με τη σωστή αρχιτεκτονική διαρρύθμιση, που εξασφαλίζει την ομαλή λειτουργία της επιχείρησης 110 χρόνια μετά, μέσα στον αστικό ιστό της πόλης της Κέρκυρας.
Η “Σαπωνοποιία Πατούνη” αποτελεί κάτι μοναδικό για τη σύγχρονη Ελλάδα, αλλά και κάτι πολύ σπάνιο παγκοσμίως. Όλοι οι χώροι του εργοστασίου είναι επισκέψιμοι. Τουρίστες και μαθητές ξεναγούνται καθημερινά στην επιχείρηση και μάλιστα έχουν την δυνατότητα να παρακολουθήσουν τη ροή της παραγωγής.
Στην είσοδο εκτίθενται διάφοροι τύποι σαπουνιού, αμέσως μετά βρίσκεται το χημείο, ενώ στο πίσω τμήμα του κτηρίου υπάρχουν τα εργαστήρια παραγωγής. Τίποτα δεν θυμίζει την σύγχρονη εποχή. Όλα “ζουν και αναπνέουν”, όπως στα τέλη του 19ου αιώνα.
Η τεχνογνωσία είναι εκείνη, που έφερε από τη Μασσαλία η πρώτη γενιά σαπωνοποιών και βέβαια, η διαδικασία παραγωγής γίνεται χειρωνακτικά. Εκεί, βρίσκονται τα καζάνια για το ζέσταμα του λαδιού με την καυστική ποτάσα, αντλίες διαλυμάτων σόδας, βαρέλια, ζυγαριές, ξύλινα τελάρα, όπου παραμένει για 4 μήνες το σαπούνι μέχρι να ωριμάσει, καλούπια όπου κόβεται και σφραγίζεται.
Κατά τη φιλοξενία στο χώρο, ο Α. Πατούνης, 5ης γενιάς σαπωνοποιός, μας λέει: “Ενδεικτικό της περιπλοκότητας του παραδοσιακού μας τρόπου παραγωγής σαπουνιού είναι το γεγονός ότι επί 9 χρόνια μάθαινα την τέχνη από τον πατέρα μου και όμως για μεγάλο διάστημα μετά το θάνατό του, ήταν μεγάλη η αβεβαιότητα που μου δημιουργούσε η έλλειψη της επίβλεψης του”.
Για τους Κερκυραίους, ειδικά τους ελαιοπαραγωγούς, το σαπωνοποιείο είναι ένα σημείο αναφοράς, καθώς είναι άμεσα συνδεδεμένο με το κατεξοχήν προϊόν του νησιού, το λάδι.
Ο μεγάλος όγκος της παραγωγής του σαπουνιού, τα τελευταία 12 χρόνια εξάγεται στην Ιαπωνία. Αρωγός σε αυτό το εμπορικό κομμάτι της επιχείρησης στάθηκε ο Ιαπωνικός Οργανισμός Εξωτερικού Εμπορίου, ο οποίος παρουσίασε το σαπούνι, μαζί με άλλα προϊόντα από όλο τον κόσμο, σε μεγάλη εμπορική έκθεση στο Τόκυο.
Τρείς είναι οι τύποι του σαπουνιού που παρασκευάζονται.
- Το “πράσινο σαπούνι” από το πυρηνέλαιο της ελιάς. Είναι κατάλληλο για πλύσιμο ρούχων, ενώ έχει και αντισηπτικές ιδιότητες σε δερματικές παθήσεις.
- Το “άσπρο σαπούνι” από αγνό παρθένο ελαιόλαδο, που είναι κατάλληλο για το σώμα και το πρόσωπο.
- Το “σαπούνι τύπου Μασσαλίας”, στο οποίο προστίθεται και φοινικοπυρηνέλαιο.
Το Υπουργείο Πολιτισμού έχει ανακηρύξει το σαπωνοποιείο “Πατούνη” διατηρητέο μνημείο, καθώς, όπως τονίζεται στη σχετική απόφαση, αποτελεί σημαντική μαρτυρία της βιομηχανικής άνθισης στην Κέρκυρα του 19ου αιώνα.
Οι παραδοσιακές τεχνικές παραγωγής είναι ιδιαίτερα σημαντικές για τη διατήρηση της μνήμης της παραγωγής και της επεξεργασίας της ελιάς, που σταδιακά εκλείπει. [Τζώρα Μ., ΑΠΕ-ΜΠΕ]

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ (02)

¨Εχω κάνει μιά προσπάθεια να μιλήσω για την έννοια της Δικαιοσύνης  εδώ http://human-philosophie.blogspot.com/2011/05/blog-post_14.html.

Γράφοντας το παρόν, ακούω στο ράδιο φωνές πολιτών, όλοι ανήκοντες στους μη κατέχοντες, αλλά να εκφράζουν το αγανακτισμένο συναίσθημα τους, ελεύθερα, με πόνο.
Συγκεκριμένα μία Κυρία 65 ετών, είπε : δεν έχω άντρα τον έχασα, δεν έχω αυτοκίνητο, δεν έχω ποδήλατο, δεν έχω κομπόδεμα, δεν έχω σπίτι, δεν έχω.....δεν έχω.....,μου έκοψαν την σύνταξη , αλλά δεν θέλω να πουλήσουν τίποτα από την Πατρίδα μας !
Βρίσκω την έκφραση αυτή συγκλονιστική, που μπορεί να κάνει μερικούς από εμάς να αισθανθούμε ντροπή, για διαφορετικούς λόγους !

Εκεί όμως που θα ήθελα να σταθώ είναι  στη μαγική λέξη που ακούστηκε από διαφορετικά στόματα,  ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!   Το περίεργο είναι ότι συνήθως την αίσθηση του Δικαίου την κατανοεί, ο έχων την πιό πολύ ανάγκη, ο απλός άνθρωπος της καθημερινότηταςΚαμία συναίσθηση, από αυτούς που κατονομάζουν τους εαυτούς τους, ειδικούς για να   "χειριστούν  " το μέλλον των ανθρώπων !
Αυτοί που στηρίζουν την υποτιθέμενη εύνομη λειτουργία ενός κράτους, σήμερα πασχίζουν να κάνουν τα πάντα, με σκοπό να καταλύσουν κάθε έννοια Δικαίου. 
Μπορεί κάποιοι να σταθούν στην λέξη ανάγκη και να πουν εύκολα, να γιατί το έχουν ανάγκη.  Τότε θα ήθελα να θυμηθούμε την βασική αρχή της Οικονομίας : η ανάγκη υφίσταται, αφού την δημιουργήσεις !  Γιατί να ζητήσεις κάτι, όταν αυτό υφίσταται ;  Πως θα αισθανθείς ανάγκη, αν δεν σου την έχουν καλλιεργήσει ;
Φυσικά το μήνυμα δεν είναι μόνον να δικαστεί ένας, ως εξιλαστήριο θύμα, για να καλύψουν νόες , ψυχές και συνειδήσεις !  Αυτό που με αφετηρία το σήμερα αρχίζουν να ζητούν οι λαοί, είναι πέρα και πάνω από την τιμωρία κάποιων, ανά τον κόσμο (συμπεριλαμβανομένου και αυτού φυσικά),
Είναι αυτή η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ στην οποία πλάστηκε και κινείται αυτός ο ΚΟΣΜΟΣ !  Είναι η Δικαιοσύνη που προασπίζει την αρμονία και την ισορροπία των ΠΑΝΤΩΝ !  Είναι η ταπεινή Δικαιοσύνη , που δεν της είναι απαραίτητα σφυράκια, γραμμένες αράδες, φανταχτερά πέπλα.  Είναι αυτή που ξέρει να ξεχωρίζει το Σεβαστό από το μή !  Δεν έχει ανάγκη να την υπερασπιστούν.   Είναι παντού, αόρατη, αλλά αυστηρή να επιβάλει τον ένα και μοναδικό της Νόμο !

Μερικοί όμως υπερόπτες, αυθάδεις, φιλόδοξοι, αφόρητα άδειοι που στηρίζουν την ύπαρξή τους, την προσωπικότητα τους, την αξία τους, πάνω στα πιό χθόνια συναισθήματα που μπορεί να εκδηλώσει άνθρωπος, εκμαύλισαν την έννοια (όπως όλες τις έννοιες εξάλλου http://human-philosophie.blogspot.com/2011/05/o_21.html) , καλύπτοντάς την πίσω από ψεύτικες αξίες, διαπλέκοντας αλλότρια στοιχεία.  
Ζώντας πιο ιδιαίτερα στον χρόνο όπου δεσπόζει το   "ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο  ," η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ αρχίζει να δονεί τις χορδές της ανθρώπινης καρδιάς, αποκαλύπτοντας την θέση που της ανήκει ! 

Μην μπλέκουμε τις έννοιες, με Θεϊκές κατάρες.  Καμιά κεραμίδα δεν θα πέσει πάνω μας.  Το δικό μας χέρι θα πέσει πάνω μας !  Είναι ακριβώς αυτό που είπε ο Χριστός,  " μάχαιρα έδωσες-μάχαιρα θα λάβεις  " !  Με άλλα λόγια, οι πράξεις μας, οι σκέψεις μας είναι αυτές που μας κρίνουν, αποδίδοντας τα ανάλογα ! Είπαμε, οι ΑΞΙΕΣ ανήκουν στο χώρο του ΜΗ ΟΝΤΟΣ !   Ακόμα ο νους μας είναι καλά κλειδωμένος ώστε να κατανοήσει, πως ύψιστες αξίες δεν υπόκεινται στους δικούς μας   " περιοριστικούς αναγκαίους τρόπους σκέπτεσθαι  " .   Εμείς έχουμε   "ανάγκη  " να επιβραβεύουμε τους εαυτούς μας.  Εμείς κατεχόμαστε από τις όποιες μας ανάγκες.


Η στροφή πλεύσης της Ανθρώπινης διανόησης βρίσκεται πλέον σε νέα τροχιά ! 

Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Μπορεί να είναι λίγο μακάβριο, αλλά βγάζει γέλιο.  Μην αποθαρρυνθείτε !


Συγκινησιακή Πανούκλα

Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ !

Βιβλιοθήκη (Μουσείο) της Αλεξάνδρειας: ένα αβάσταχτο ψέμα...

Μακέτα της αρχαίας Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας

Η περιβόητη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, εγκαινιάστηκε τον 4ο - 3ο π.Χ. αι. επί του βασιλέως της Αιγύπτου Πτολεμαίου του Φιλάδελφου, ο οποίος ουσιαστικά αποπεράτωσε το έργο που ξεκίνησε ο πατέρας του (Πτολεμαίος ο Α'). Τον θεμέλιο λίθο της Βιβλιοθήκης, τον έθεσε ο Μέγας Αλέξανδρος. Η βιβλιοθήκη, γνώρισε τεράστια άνιηση, ώσπου εμφανίζεται να γίνεται παρανάλωμα του πυρός και να χάνονται στις στάχτες όλα τα κείμενα που υπήρχαν μέσα και μάλιστα... ΔΥΟ φορές. Την πρώτη επί της Ελληνίδος βασιλίσσης Αιγύπτου Κλεοπάτρας και την δεύτερη επί της Οθωμανικής κυριαρχίας του χαλίφη Ομάρ. Ας εξετάσουμε όμως λίγο τις περιπτώσεις να δούμε που μας οδηγούν από μόνες τους...
Την εποχή που η πανέμορφη Κλεοπάτρα βασίλευε στην Αίγυπτο, η Ρωμαϊκές Λεγεώνες είχαν εξαπλωθεί σε όλη σχεδόν την Ευρώπη, την Εγγύς Ανατολή και τις χώρες πέριξ της Μεσογείου. Φυσικά επεκτείνονταν και στην Αίγυπτο. Αυτοκράτορας της Ρώμης, ήταν ο Ιούλιος Καίσαρας. Την κατάληψη της Αιγύπτου είχε αναλάβει ο Αντώνιος, ο οποίος όμως δήλωνε ερωτευμένος με την Ελληνίδα Βασίλισσα της Αιγύπτου. Εκτός της Αιγύπτου λοιπόν, πάσχιζε να "κατακτήσει" και την ίδια την Κλεοπάτρα, αφού είχε "πέσει θύμα" τόσο της ομορφιάς της, όσο και της σοφίας της. Κατά τα φαινόμενα, ένα από τα μεγαλύτερα θύματα της προσπάθειας κατάκτησης της Αιγύπτου, ήταν κι η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Σε αυτήν υπήρχαν χιλιάδες πάπυροι - ρόλοι με πρωτότυπα κείμενα, πάσης φύσεως. Ισχυρά ονόματα, όπως Πλάτων, Αριστοτέλης, Πυθαγόρας, Αρίσταρχος, Ήρων και πάρα πολλοί άλλοι, κοσμούσαν τις προθήκες της Βιβλιοθήκης. Ο Ρωμαϊκός στρατός, επιτίθεται και την κατακαίει... Είναι όμως έτσι; Η όλη υπόθεση, "σκοντάφτει" στα εξής σημαντικά γεγονότα:
  • Ο βιογράφος της Κλεοπάτρας, δεν αναφέρει ΠΟΥΘΕΝΑ ένα τέτοιο γεγονός, που όπως και να το κάνουμε είναι τρομερά σημαντικό για όλον τον κόσμο. Πως λοιπόν το αγνοεί;
  • Ο Ιούλιος Καίσαρας, στα απομνημονεύματά του, δεν κάνει αναφορά στο κάψιμο της Βιβλιοθήκης. Ένα τάτοιο γεγονός, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να διέφευγε της μνήμης του.
  • Ο Ιούλιος Καίσαρας, ήταν λάτρης των γραμμάτων και πολύ περισσότερο των Ελλήνων συγγραφέων, με ιδιαίτερη προτίμιση στον Όμηρο και τον Αριστοφάνη. Πώς λοιπόν θα έδιδε μία τέτοια διαταγή;
  • Υπάρχει περίπτωση να έβαλαν από μόνοι τους φωτιά οι Λεγεωνάριοι; Σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση! Οι Ρωμαίοι στρατιώτες ήταν ανέκαθεν πολύ συγκροτημένοι κι υπάκουοι, οπότε σε καμία περίπτωση δεν θα έπρατταν ένα τέτοιο τερατούργημα άνευ διαταγής.
  • Ο δε Αντώνιος, δεν υπήρχε περίπτωση να διαπράξει κάτι τέτοιο από μόνος του κινούμενος, δεδομένου ότι μία τέτοια κίνηση θα έστρεφε εναντίον του την γυναίκα που τόσο επιθυμούσε να "κατακτήσει": την Κλεοπάτρα, η οποία ήταν και λάτρης της Ελληνικής φιλοσοφίας.
  • Τέλος, κανένας σύγχρονος της Κλεοπάτρας και του Ιουλίου Καίσαρος ιστορικός δεν αναφέρει το παραμικρό για το κάψιμο της βιβλιοθήκης. Ούτε καν υπόνοια δεν υπάρχει.
Αναπαράσταση αναγνωστών στην Μεγάλη Βιβλιοθήκη Αλεξάνδρειας


Με τα προαναφερθέντα ιστορικά δεδομένα, γίνεται κατανοητό ότι (τουλάχιστον) επί Ιουλίου Καίσαρος και Κλεοπάτρας, δεν πραγματοποιήθηκε κανένα τέτοιο ανουσιούργημα. Μας μένει η περίπτωση του Χαλίφη Ομάρ. Όταν αυτός κατέλαβε την Αίγυπτο, έθεσε τοποτηρητή τον Αμρ ο οποίος ήταν ένας έξυπνος άνθρωπος, αλλά με δύο βασικά μειονεκτήματα: πρώτον είχε τυφλή υπακοή στον Ομάρ και δεύτερον, δεν είχε ιδέα από την σημαντικότητα του όποιου βιβλίου όπως άλλωστε όλοι οι Άραβες εκείνης της εποχής. Το θέμα που ανέκυψε από τους ιερείς Φιλάρετο και Ιωάννη, ήταν το ποια θα ήταν η τύχη των βιβλίων που είχε αποθηκεύσει και δεσμεύσει ο Ομάρ από την Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Εκείνος, μη θέλοντας να πάρει την ευθύνη, δεδομένου ότι οι δύο ιερείς του ανέλυσαν το πόσο σημαντικά είναι, έστειλε σχετικό ερώτημα στον Ομάρ. Η απάντηση έκανε κάπου δύο μήνες να έλθει και στο μεσοδιάστημα βρήκαν την ευκαιρία οι δύο Έλληνες να του αναλύσουν όχι μόνο την σημαντικότητα των κειμένων, αλλά και την πνευματική τους αξία. Ο Αμρ είδε με συμπάθεια το όλο θέμα, αλλά η απάντηση του Ομάρ (ο οποίος ήταν ΛΑΤΡΗΣ του Κορανίου) ήταν... καταλυτική: "Αν τα βιβλία που μου αναφέρεις είναι σύμφωνα με το Κοράνι, δεν τα χρειαζόμαστε γιατί το Κοράνι είναι πλήρες. Αν όμως είναι αντίθετα με το Κοράνι, τότε μας είναι άχρηστα. Προχώρα στην καταστροφή τους." Φαίνεται πως ο Αμρ, ακολούθησε την εντολή του Ομάρ και βάσει των κειμένων της εποχής, τα χειρόγραφα δόθηκαν στα 4.000 λουτρά της Αιγύπτου για καύσιμη ύλη και έκαναν έξη (6) μήνες να καταστραφούν όλα. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;
Στο σημείο αυτό, είναι σημαντικό να κάνουμε μία απαραίτητη διευκρίνιση: ενώ η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας είναι πασίγνωστη, αγνοούμε τις άλλες σημαντικές βιβλιοθήκες της εποχής. Η Βιβλιοθήκη της Περγάμου, αν και δεν είχε τον όγκο των βιβλίων που είχε αυτή της Αλεξάνδρειας, ήταν εξίσου σημαντική. Επίσης, κάθε Ελληνική πόλη και κάθε πλούσιος της εποχής, είχε την δική του βιβλιοθήκη. ΟΛΕΣ είχαν τα κείμενα των αρχαίων Ελλήνων. Πως; Μα πολύ απλά, δια της αντιγραφής. Εξειδικευμένοι λόγιοι δούλοι, είχαν αναλάβει την μετάφρασή τους. Μιλάμε στην ουσία για εκατοντάδες βιβλιοθήκες. Αναφέρω το συγκεκριμένο θέμα, προκειμένου να καταλήξω στο εξής: η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, είχε πάνω από 150 λόγιους δούλους, οι οποίοι είχαν αναλάβει την πιστή αντιγραφή των βιβλίων της. Επίσης, η εν λόγω βιβλιοθήκη, διοικούνταν από Έλληνες "διευθυντές", οι οποίοι ως λάτρεις των γραμμάτων φρόντιζαν να έχουν καλύψει τις προθήκες με... αντίγραφα για τον φόβο της κλοπής ή της καταστροφής από την χρήση, δεδομένου ότι ήταν εκατοντάδες οι επισκέπτες - αναγνώστες. Αυτά τα κρατάμε για να επανέλθουμε σε λίγο.

Το ερώτημα που θα θέσει ο αναγνώστης είναι εύλογο: "τελικά κάηκε ή όχι η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας;" Υπάρχουν δύο ιστορικά γεγονότα, που μας βάζουν σε σκέψεις. Πρώτον, ο Πλούταρχος που μας αναφέρει την καταστροφή της Βιβλιοθήκης, είναι μεταγενέστερος του Ιουλίου Καίσαρος. Εκτός αυτού, η ιστορική καταγραφή του Πλουτάρχου, βασίζονταν πολύ στις φήμες και τις διαδόσεις. Αυτό καθιστά την σχετική καταγραφή ως ελαφρώς αναξιόπιστη. Ιστορικά, καταγράφεται ΜΟΝΟ μία περίπτωση πυρκαϊάς στην εν λόγω βιβλιοθήκη και αυτή κατά την εποχή του Καίσαρος Μάρκου Αυρηλίουρολούς κι όχι στην σημερινή έννοια του βιβλίου) τα οποία προορίζονταν ως "δώρα" σε κάποιους ηγεμόνες. Επομένως δεν έχουμε να κάνουμε με καταστροφή της Βιβλιοθήκης. Όσο αφορά την εποχή του Χαλίφη Ομάρ, μας βάζει σε σκέψεις το γεγονός ότι οι κατά πολύ μεταγενέστεροι Άραβες που εμφανίστηκαν στην Δύση (μετά την παρακμή και πλήρη απώλεια της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας), δήλωναν απόλυτοι γνώστες της... αρχαιοελληνικής γραμματείας...!!!

Τελικά, τι πραγματικά έγινε με τα Βιβλία της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας; Το σίγουρο είναι ότι ΠΟΤΕ δεν κάηκαν. Τουλάχιστον όχι τα πρωτότυπα. Τα κείμενα όλα μεταφέρθηκαν στις τέσσερεις γωνιές του πλανήτη. Ελάχιστα είναι εκείνα που είτε καταστράφηκαν, είτε πραγματικά χάθηκαν. Μεγάλο όγκο των βιβλίων αυτών, κατέχουν:
  • Το Άγιο Όρος
  • Το Βατικανό
  • Ο Λευκός Οίκος
  • Η NASA
  • Οι Illuminati
Το σημερινό έκτρωμα Κρόνιας αισθητικής που "στολίζει" το λιμάνι της Αλεξάνδρειας κι ευελπιστεί να... συναγωνιστεί (αν είναι ποτέ δυνατόν) την αρχαία Βιβλιοθήκη.

Ωστόσο, υπάρχουν πολλά κείμενα που φυλάσσονται στην Ελβετία, στη Ρωσία, στην Χιλή, στην Αργεντινή, στο Θιβέτ, στη Συρία και αλλού. Ο γράφων, έχει δει ιδίοις όμασι ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΑ χειρόγραφα του Πυθαγόρα, του Αριστοτέλους, του Επικούρου και των Σοφιστών σε δύο συγκεκριμένα μέρη της Ελλάδος (τα οποία για ευνόητους λόγους δεν θα κατονομάσω).
Κλείνοντας αυτήν την σύντομη αναφορά, να ευχηθώ ΣΥΝΤΟΜΑ, ΟΛΑ τα Ελληνικά χειρόγραφα να επαναπατριστούν και να έλθουν και πάλι στην Ελληνική Δικαιοδοσία. ΚΑΙΡΟΣ ΓΑΡ ΕΓΓΥΣ!!!

Γεώγιος Δουρμούσης - Μεταξάς
Θεολόγος
Ιστορικός Ερευνητής
Ιδρυτής Δελφικής Αδελφότητος
 
ΑΣΠΑΣΙΑ : Είμαι και εγώ από αυτούς , που με την λογική πιστεύουν, πως εάν κάποιος γνώριζε την σπουδαιότητα των παπύρων, θα είχε πράξει τα δέοντα πριν προχωρήσει σε οποιοδήποτε απονενοημένο διάβημα !  Οπότε σίγουρα η γνώση δεν έχει χαθεί !  Η σύγχρονη εξέλιξη του ανθρώπου, στηρίχθηκε σε αυτήν την άγνωστη σε εμάς γνώση, η οποία λειτούργησε και λειτουργεί με όποιο τρόπο γνωρίζει ο καθένας μας και με όποιο τρόπο το αντιλαμβάνεται !
Ο Κάρολος και όχι μόνον, σίγουρα θα έχουν πάρα πολύ σημαντικούς λόγους να επισκέπτονται το ¨Αγιο ¨Ορος τακτικά !

ΑΣ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΕΥΡΩ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΜΑΣ !!

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ > Την KFW την ξέρετε? Οχι φαντάζομαι...είναι αυτή που υπογράφει αντί της Γερμανικής κυβέρνησης στο μνημόνιο! ΠΡΟΔΟΤΕΣ...ΒΟΥΛΙΑΞΑΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!

Την KFW την ξέρετε? Οχι φαντάζομαι...http://www.kfw.de/kfw/en/index.jsp είναι μια επενδυτική εταιρεία που ανήκει στο Γερμανικό δημόσιο. Σα να λέμε ΕΤΒΑ. Στο site τους βλέπετε: 'We promote Germany" γραμμένο περήφανα.
'In the year 2010, KfW Bankengruppe provided EUR 81.4 billion for industry, the environment, housing and education in Germany and around the world (previous year: EUR 63.9 billion, +27%). These promotional business activities contributed significantly to mitigating the impact of the economic and financial crisis on enterprises and provided a tailwind for Germany's economic recovery.' Και γιατί να την ξέρετε θα μου πείτε? Γιατί αυτή υπογράφει και όχι η Γερμανική κυβέρνηση την μνημονιακή σύμβαση. Τον ισολογισμό του 2010 της KFW τον έχετε δεί? Οχι ε?http://www.kfw.de/kfw/en/I/II/Download_Center/Financial_Publications/Financial_publications/2_Jahresberichte_E/Lagebericht_englisch.pdf

Εκεί στην σελίδα 10 εμφανίζεται και το δάνειο της Ελλάδος. Πως αναφέρεται αυτό?
'special business related to the loan granted to the Republic of Greece in 2010' και 'International business increased to EUR 92.3 billion and accounts for 22 % of the total lending volume, including the loans to the Republic of Greece (EUR 22.3 billion).'
Special Business ήμαστε λοιπόν! Για δείτε με τι ασχολείται κυρίως η KFW? Με επενδύσεις στους τομείς της Ενέργειας.
http://www.kfw.de/kfw/en/KfW_Group/index.jsp

Σας λέει τίποτα η λέξη ΔΕΗ?
  
ΠΗΓΗ : http://greeknation.blogspot.com/2011/05/kfw.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2FAWnF+%28%CE%95%CE%98%CE%9D%CE%99%CE%9A%CE%91+%CE%98%CE%95%CE%9C%CE%91%CE%A4%CE%91-%CE%95%CE%9B%CE%9B%CE%91%CE%94%CE%91%29 

Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Η ιστορία της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας

Η ιστορία της κλωστοϋφαντουργίας στην Ελλάδα συνδέεται με τις πρώτες προσπάθειες για την εκβιομηχάνιση της χώρας, καθώς από το 1830 και μετά, έπειτα από τη σύσταση του ελληνικού κράτους, η χώρα αναπτύσσονταν, κυρίως, ως αγροτική και εμπορική, με ανύπαρκτη βιομηχανία, ως τα 1870.
Μεταξύ του 1880 και του 1922 οι προστατευτικοί φόροι που επιβλήθηκαν σε πολλά εισαγόμενα είδη, η εισροή κεφαλαίων και ο ερχομός των προσφύγων από την Μικρά Ασία – που αποτέλεσαν ένα φθηνό μεν αλλά όχι εντελώς ανειδίκευτο εργατικό δυναμικό – που εν πολλοίς εγκαταστάθηκε στα μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα, Πειραιάς, Πάτρα, Θεσσαλονίκη), έδωσαν ιδιαίτερη ώθηση στον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι το 1875 η πλειοψηφία του εργατικού δυναμικού της χώρας απασχολείται σε δύο κλάδους, τον κλάδο των τροφίμων και τον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας. Ειδικότερα από τα 151 καταστήματα της εποχής, στα οποία περιλαμβάνονται κλωστήρια, υφαντήρια βαμβακιού, μεταξιού, μαλλιού, ταπητουργεία, φέσια και ενδυμασίες, τα 33 είναι ατμοκίνητα (21,8%). Από τον συνολικό δε αριθμό το 58,3% απασχολεί 26-100 εργάτες και το 35,3% 100+ εργάτες. Οι δυσκολίες που υπάρχουν είναι στην ποιότητα των πρώτων υλών, στην εξεύρεση καταναλωτών και στο περιορισμένο – τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά – εργατικό δυναμικό. Οι περισσότερες, εξ άλλου, βιομηχανίες είναι μικρού ή μεσαίου μεγέθους και η τύχη τους θα εξαρτηθεί από τη διαδικασία της γενικότερης εκβιομηχάνισης της χώρας.
Η μεγάλη ώθηση στην κλωστοϋφαντουργία δίνεται από το 1920 και μετά. Δύο παράγοντες διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο, η εισροή χιλιάδων προσφύγων μετά την καταστροφή της Μικράς Ασίας, ένας αριθμός των οποίων κι εκεί ασχολούνταν σ’ αυτό τον κλάδο (ειδικότερα στην ταπητουργία) και το δασμολόγιο που επιβλήθηκε στα εισαγόμενα προϊόντα κλωστοϋφαντουργίας από το 1926 και μετά. Παράλληλα, από τις αρχές του 1920 και μετά τα εργοστάσια που χρησιμοποιούσαν ατμομηχανές τις αντικαθιστούν με ντηζελομηχανές. Εν τούτοις πολλά παραμένουν με απαρχαιωμένο μηχανολογικό εξοπλισμό και κακή οργάνωση της παραγωγικής διαδικασίας. Χαρακτηριστικό είναι ότι παρά τον νόμο του 1920 περί ανωνύμων εταιρειών το 1924 μόνο δύο από τις 54 βιομηχανίες βάμβακος έχουν τη μορφή της ανώνυμης εταιρείας. Οι περισσότερες είναι οικογενειακές επιχειρήσεις με αποτέλεσμα τον οξύ εσωτερικό ανταγωνισμό.
Όσον αφορά τις συνθήκες εργασίας είναι άθλιες. Το 80% των απασχολούμενων είναι γυναίκες και παιδιά (1928) που δουλεύουν τουλάχιστον 10 ώρες την ημέρα και πληρώνονται με το κομμάτι. Αντιμετωπίζουν δε διάφορα προβλήματα υγείας από τον θόρυβο των μηχανών (προβλήματα ακοής), τον ελλειπή φωτισμό (προβλήματα όρασης), τη σκόνη από τις πρώτες ύλες (αναπνευστικά προβλήματα), τις υψηλές θερμοκρασίες και τα υψηλά επίπεδα υγρασίας. Κι όμως παρά τις δύσκολες και ανθυγιεινές συνθήκες εργασίας τα μεροκάματα είναι πολύ χαμηλά.
Μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο τα κυριότερα κέντρα του κλάδου της κλωστοϋφαντουργίας είναι η Αθήνα, ο Πειραιάς, το Λαύριο, η Έδεσσα, η Νάουσα, η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα, και η Ερμούπολη της Σύρου. Στην Έδεσσα και τη Νάουσα υπήρχαν κλωστοϋφαντουργεία ήδη από τον 18ο αιώνα, χάρη στους καταρράκτες, ενώ ο Πειραιάς και η Θεσσαλονίκη αναπτύχθηκαν και χάρη στη γεωγραφική τους θέση, ως λιμάνια και κέντρα διαμετακομιστικού εμπορίου, μεταξύ Ευρώπης και Μέσης Ανατολής. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τις επιπτώσεις του εμφυλίου περιορίζεται ο κλάδος στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.
Στα προϊόντα που παράγουν συμπεριλαμβάνονται τα νήματα, τα υφάσματα, οι δαντέλες, οι ταινίες, τα σκοινιά, οι σπάγκοι, τα δίχτυα. Η ύφανση αφορά κυρίως το βαμβάκι, το μαλλί και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τις συνθετικές ίνες. Οι μονάδες επεξεργασίας βαμβακιού είναι οι κυρίαρχες, καθώς παράγουν το 50% της παραγωγής του τομέα, είναι πιο ανταγωνιστικές στη διεθνή αγορά και μετά τον Πόλεμο επικρατούν αυτές της μεσαίας και μεγάλης κλίμακας, με εκσυγχρονισμένο μηχανολογικό εξοπλισμό. Την πρώτη ύλη, το βαμβάκι, το παίρνουν από την εγχώρια αγορά και το 34% είναι συγκεντρωμένες στην Αθήνα.
Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Το 1938 η αξία της κλωστοϋφαντουργικής παραγωγής ανήλθε σε 4.100.000 χρυσές λίρες και αντιστοιχούσε στο 27% της συνολικής βιομηχανικής παραγωγής. Η παραγωγή κάλυπτε το 71,6% της εγχώριας αγοράς, καθώς ο αγροτικός πληθυσμός στήριζε την εγχώρια παραγωγή. Στην απογραφή του 1939 καταγράφονται 631 κλωστοϋφαντουργικές βιομηχανίες. Αυτές υπολειτουργούν κατά τη διάρκεια της κατοχής, μετά όμως τον πόλεμο, αυτές της Αθήνας και του Πειραιά, επεκτείνουν τη δραστηριότητα τους, με τη δημιουργία φινιστηρίων και αργότερα και βαφείων. Προστατεύονται από τα «τείχη» υψηλών δασμών στην εσωτερική αγορά και τις επιδοτήσεις στις εξαγωγές. Οι δασμοί εισαγωγής για τα υφάσματα ανέρχονται στο 125%, οι δε εξαγωγές έχουν προορισμό την Αλεξάνδρεια, την Κωνσταντινούπολη, την Γιουγκοσλαβία, τη Ρουμανία, την Ιταλία και αργότερα τις ΗΠΑ και την Αγγλία.
Τις δεκαετίες του 1970 και 1980 σημειώνονται τα πρώτα προβλήματα στον κλάδο αναφορικά με την εσωτερική ζήτηση, λόγω αλλαγής των καταναλωτικών συνηθειών, καθώς τα υφάσματα παύουν να είναι η πρώτη ύλη που αγοράζουν οι καταναλωτές για να ράψουν κουστούμια και ο κόσμος προτιμά να αγοράσει τα έτοιμα από τα «ετοιματζίδικα». Εμφανίζεται παράλληλα και κατακλύζει την αγορά – ειδικά όσον αφορά τους νέους – το τζην. Το βαρύ πάντως χτύπημα δίνεται το 1995, όταν υιοθετήθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου μία νέα «Συμφωνία για την Κλωστοϋφαντουργία και την Ένδυση», που απελευθερώνει πλήρως τις εισαγωγές και απαγορεύει τους φραγμούς.
Σύμφωνα με την Βασιλική Πλουμίδου (διδακτορική διατριβή 2010 Πανεπιστήμιο «Μακεδονία») «ο κλάδος οδηγήθηκε στην ύφεση εξ αιτίας της έλλειψης στρατηγικού σχεδιασμού, της έλλειψης πολιτικής για το ελληνικό βαμβάκι και τα τελευταία χρόνια εξ αιτίας του παρεμπορίου». Χαρακτηριστικό είναι ότι το 2001 η παραγωγή ήταν 6,7%, το 2002 ήταν 7,4%, το 2003, 2,5% και το 2004 ήταν 5%.
Οι κλωστοϋφαντουργίες «Μουζάκη» και «Λαναρά – Κύρτσου», που βρίσκονται στην περιοχή της Ακαδημίας Πλάτωνος, μίας εκ των οποίων («Μουζάκη») το υπουργείο Πολιτισμού έδωσε την άδεια και ξεκίνησε στις αρχές Απριλίου η κατεδάφιση, χτίστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1930, την περίοδο που ξεκινά η ανοδική πορεία της κλωστοϋφαντουργίας στην Ελλάδα.
Ειδικότερα η κλωστοϋφαντουργία «Μουζάκη», που έμεινε γνωστή στο ευρύ κοινό με τις «κλωστές Πεταλούδα», συνδέθηκε με το όνομα του Ελευθέριου Μουζάκη, που ξεκίνησε την σταδιοδρομία του το 1933 ως υπάλληλος μίας εμπορικής εταιρείας κλωστών. Το 1944 ίδρυσε την «ΚΛΩΣΤΑΙ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ-ΜΟΥΖΑΚΗΣ», το 1952 εισήγαγε τις κλωστές DMC, από τη Γαλλία και το 1957 μαζί με την «ΚΛΩΣΤΑΙ ΚΙΘΑΡΑΣ» συγκρότησε την «ΚΛΩΣΤΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΙ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε», ενώ το 1995 ίδρυσε και τα εκκοκκιστήρια Σερρών, σε ηλικία 83 ετών.
Από την άλλη πλευρά η κλωστοϋφαντουργία «Λαναρά-Κύρτση», ανήκε στις βλάχικες οικογένειες, των Λαναρά και Κύρτση, από τη Νάουσα της Μακεδονίας, μία πόλη που ήδη από τα μέσα του 19ου αιώνα είχε σημαντικές κλωστοϋφαντουργικές μονάδες, με διασυνδέσεις στην Ευρώπη. Μάλιστα η κλωστοϋφαντουργία «Λαναρά-Κύρτση», στη Νάουσα, εθεωρείτο η αξιολογότερη της Μακεδονίας (1922) και τα υφάσματα της εφάμιλλα των αγγλικών. Τροφοδοτούσε με στολές – πριν την απελευθέρωση της Μακεδονίας – τον τουρκικό στρατό και στη συνέχεια με τις χακί στολές τον ελληνικό.
Το 1932, μετά από μία απεργία ενάντια στο δήμο Νάουσας, που θέλησε να φορολογήσει τις κλωστοϋφαντουργίες, μετέφερε το δυναμικό της και άνοιξε εργοστάσιο στην Αθήνα, δίπλα στην κλωστοϋφαντουργία «Μουζάκη». Χαρακτηριστικό είναι ότι στο προσωπικό δόθηκαν ως κατοικίες παράγκες στην περιοχή, όπου ακόμα πριν λίγα χρόνια κατοικούσαν Ναουσαίοι.
Από φωτογραφίες της εποχής διακρίνει κανείς πέρα από τις εγκαταστάσεις και τα καζάνια για τα συσσίτια των εργατών μέσα στο εργοστάσιο. Ο αρχιτεκτονικός ρυθμός και στα δύο εργοστάσια θεωρείται επηρεασμένος από το ελληνικό κίνημα του μοντερνισμού, ειδικά του «Λαναρά» χαρακτηριστική είναι η οδοντωτή κεραμοσκεπή, για τον καλύτερο φωτισμό του κτιρίου.
Με τις σημερινές συνθήκες της αποβιομηχάνισης ειδικά του Λεκανοπεδίου τα παλιά βιομηχανικά κελύφη, όπως αυτά των κλωστοϋφαντουργείων «Μουζάκη» και «Λαναρά-Κύρτση», έχουν εγκλωβιστεί μέσα στην αναπτυσσόμενη πόλη και το ζητούμενο είναι να αποκτήσουν ένα νέο λειτουργικό ρόλο, αλλιώς υποβαθμίζονται και καταστρέφονται. Όπως δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η καθηγήτρια ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, με ειδικότητα στην βιομηχανική ιστορία, Λήδα Παπαστεφανάκη, «τα κτήρια μαρτυρούν το ιστορικό παρελθόν της βιομηχανίας στην Ελλάδα, γιατί πράγματι αναπτύχθηκε από το 19ο αιώνα ως τα τελευταία χρόνια κάποια βιομηχανία στην Ελλάδα. Από την άποψη αυτή τα κτήρια μαρτυρούν μία διαδρομή ενδιαφέρουσα, αν και συχνά αντιφατική».
Προσθέτει δε ότι «θα μπορούσαν να σωθούν και να επαναχρησιμοποιηθούν γι άλλους σκοπούς, πρακτική πολύ διαδεδομένη στην Ευρώπη. Είναι κρίμα να χάνουμε την ευκαιρία να διατηρήσουμε ένα κομμάτι της πρόσφατης ιστορίας μας γκρεμίζοντας τα». Όπως λέει η κ. Παπαστεφανάκη: «Για μία ακόμη φορά οι νεοέλληνες αποδεικνύουν ότι δεν τους αφορά η πρόσφατη ιστορία αυτού του τόπου, η οποία ιστορία δεν είναι μόνο αυτή των πολιτικών γεγονότων ή των πολεμικών συγκρούσεων. Αρνούνται να αποδεχτούν αυτό το παρελθόν, όπου υπήρχαν εργοστάσια, βιομηχανική εργασία, κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες. Ίσως αισθάνονται ντροπή γι αυτό το κομμάτι της ιστορίας μας, ίσως δεν μπορούν να αντιληφθούν τη σημασία του».
Σημειώνει ακόμη πως «από την άλλη πλευρά υπάρχουν και τα οικονομικά συμφέροντα για την οικοδόμηση μεγάλου εμπορικού κέντρου. Θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει επανάχρηση και με το εμπορικό κέντρο. Είναι ευθύνη της πολιτείας που δεν προστατεύει τα βιομηχανικά κτήρια ως κατάλοιπα ενός ιστορικού παρελθόντος. Μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς μίας χώρας δεν είναι μόνο μία κολώνα ή ένα βυζαντινό εκκλησάκι, αλλά και τα υλικά κατάλοιπα του βιομηχανικού πολιτισμού». [ΑΠΕ-ΜΠΕ]

Ασπασία = στην παραπάνω διαδρομή της Υφαντουργίας, θα προσθέσω λίγα λόγια. Η πολιτική βούληση δεν υποστήριξε ποτέ την παραγωγική δύναμη της χώρας, δανειοδοτώντας αλόγιστα επιχειρήσεις , εκ των οποίων τίποτα δεν έλαβε πίσω (δανεικά και αγύριστα), κσθόσον οι περισσότεροι τα έπαιρναν και αντί να εκσυγχρονίζουν τις παραγωγικές τους μονάδες, όχι μόνον τεχνολογικά , αλλά και ως χώροι ασφαλούς και άνετης εργασίας, τα έβαζαν στην τσέπη ή τα έβγαζαν έξω και το χειρότερο, ενώ τους πληρώσαμε όλους αυτούς, οι ίδιοι έφυγαν για πιο ανταγωνιστικές χώρες, για περισσότερα κέρδη, μη δυνάμενοι ούτε να πληρώσουν πλήρως τους εργαζόμενους, πριν τους αφήσουν στον δρόμο.
Θα μου πείτε, αφού το εργασιακό κόστος ήταν υψηλό ; Η απάντηση είναι : όταν εκσυγχρονίζεις τις μονάδες σου, άμεσα κατεβάζεις το κόστος. ¨Οταν αναπτύσσεις σωστές εμπορικές σχέσεις και εξαγωγές, κερδίζεις από το σύνολο της παραγωγής και των εξαγωγών.
¨Οταν προωθείς την ποιότητα σε ένα αυστηρό πλαίσιο ανταγωνισμού, επιτυγχάνονται τα ανάλογα !

¨Οχι ότι δεν ξέρουμε, αλλά καλόν είναι να θυμόμαστε. Για χρόνια είχα συνεργαστεί στην τελευταία μου εργασία με πολλούς Ολλανδούς. Το τι άκουγα δεν λέγεται. ¨Οτι είμαστε κλέφτες, ακόμα και μέχρι τα μηχανήματα αγοράς snack , σχεδιάστηκαν έτσι. Το είχε αναφέρει, διότι κατά τα λεγόμενα του, φτάνοντας στην Αθήνα έκανε κάποια αγορά αναψυκτικού, αλλά το μηχάνημα δεν του έδωσε ρέστα. Επίσης ότι οι ταξιτζήδες είναι κλέφτες, ζητώντας υψηλότερο κόμιστρο , μα το σημαντικότερον : ότι είμαστε λίγοι για να έχουμε τόσο Μεγάλη Χώρα !! ¨Οτι δεν έχουμε φίλους και συμμάχους είναι γνωστόν. Πάντα στα δικά μας πόδια και χέρια οφείλουμε να στηριζόμαστε και εάν κάποιος μας βοηθήσει, πρώτα τα δικά του συμφέροντα θα εξυπηρετεί και από σπόντα και εμάς. Εάν ο ¨Ελληνας γνώριζε και έδινε σημασία στην ιστορία του , αλλά και στις αφηγήσεις των πατεράδων του για όσα έζησαν και γνώριζαν, θα είχαμε καλλίτερη κρίση επιλογής του τρόπου ζωής μας, αλλά και της πολιτικής μας εκπροσώπησης !

Ιδού λοιπόν ακόμα μία πρόκληση δια χειρός Ολλανδών, στα βήματα του γερμανικού Focus !
Άλλη μία πρόκληση από τους Ολλανδούς μετά την επέμβαση του Ολλανδού υπουργού Εξωτερικών στα εσωτερικά μας που αποκάλυψε χθες το defencenet.gr: Εξώφυλλο ολλανδικής free-press εφημερίδας παρουσιάζει χαρακτηριστική φωτογραφία της Σαντορίνης και στην θέση του σταυρού της εκκλησίας τοποθέτησαν την τουρκική σημαία!

Το εν λόγω εξώφυλλο αναφέρει ότι "εν όψει πτώχευσης οι Τούρκοι επενδυτές βρίσκουν ελκυστικές επενδύσεις στην Ελλάδα." Η εφημερίδα είναι ευρείας κυκλοφορίας με πολλά σημεία διανομής σε τρένα/λεωφορεία. Για το θέμα υπάρχει ανάρτηση και στο tro-ma-kti-ko.blogspot.com

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr