ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ «ΕΛ.ΛΑ.Σ.» ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ Ευριπίδου 57-Τ.Κ. 10554 Αθήνα -Τηλ: 210 3250220 http://www.patriotiki-enosi.gr**Ηλ.Ταχ: elas@otenet.gr ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ [ VI ΤΜΗΜΑ ] ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΣΚΗΘΕΙΣΗΣ ΠΡΟΣΘΕΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ 1ον Οδυσσέα Α. Τηλιγάδα, επιχειρηματία –Δημοσιογράφου, κατοίκου Αθηνών, οδός Ευριπίδου αριθμός 57, ΑΤΟΜΙΚΑ 2ον Στέργιου Σ. Σμυρλή, Ταξιάρχου ε.α., κατοίκου Αθηνών, οδός Κοραή αριθμός 3, Γλυκά Νερά, Αττικής, ΑΤΟΜΙΚΑ 3ον Κωνσταντίνου Θ. Γκέκα, Δικηγόρου, κατοίκου Αθηνών, οδός Πανεπιστημίου αριθ. 34, ΑΤΟΜΙΚΑ εκπροσωπούμενος υπό του κυρίου Οδυσσέα Α. Τηλιγάδα διά ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΕΩΣ [ΣΧΕΤΙΚΟΝ 1] Και άπαντες οι ανωτέρω ως νόμιμοι εκπρόσωποι του πολιτικού Συνασπισμού ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ «ΕΛ.ΛΑ.Σ» ============== ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΚΥΡΟΥΣ Α. Της με αριθμό 197/2014 ΠΡΑΞΗΣ του Ζ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου Β. Της κύριας παρέμβασης της εταιρίας με την επωνυμία «Hellenic Development Beteiligungs AG» που εδρεύει στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας, όπως εκπροσωπείται νόμιμα. ΚΑΤΑ 1. Της Ανώνυµης Εταιρίας υπό την επωνυμία «Ταµείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε.» «ΤΑΙΠΕΔ» και της µε ΑΒΔ 138/24-09-2014 (κλήση ΒΔΥ l39/20l4) αίτησής του ανάκλησης, η οποία εκδικάζεται ενώπιον του Τµήµατός Σας στη δικάσιµο της 10ης Οκτωβρίου 2014 (αριθμός πινακίου 6). 2. Της ανώνυµης εταιρίας µε την επωνυµία «LAMDA Development Ανώνυµη Εταιρία Συµµετοχών και Αξιοποίησης Ακινήτων» (LAMDA Development S.A.»), που εδρεύει στο Μαρούσι Αττικής, επί της Λεωφόρου Κηφισίας αριθμός 37Α, όπως εκπροσωπείται νόµιµα. 3. Της ανώνυµης εταιρίας µε την επωνυµία «Hellinikon Global Ι S.A.», που εδρεύει στο Λουξεμβούργο, οδός Jean Monnet αριθμός 5 (L-1280), όπως εκπροσωπείται νόµιµα. ============== Υπό το αξίωμα «Salus populi suprema lex esto» ήτοι: «Ο υπέρ πάντων νόμος είναι η σωτηρία του Έθνους» και κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 1 παράγραφος 2 του Ελληνικού ακόμη Συντάγματος που επιτάσσει ότι: «Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία», οι ανωτέρω ως φυσικά πρόσωπα και ως εκπρόσωποι του συνταγματικού θεσμού ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ «ΕΛ.ΛΑ.Σ», ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΥΜΕ ΠΡΟΣΘΕΤΩΣ ΩΣ Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΛΑΟΣ επί του Εθνικού θέματος της εκποίησης του κρατικού [δημόσιου] πλούτου της Ελλάδος αφού Δηλαδή το Ελληνικό Δημόσιο επί του οποίου έχουμε απαράγραπτο ατομικό δικαίωμα ως πολίτες αυτής της χώρας επί της δημόσιας περιουσίας (ορυκτός πλούτος, υποδομές κ.λ.π) ερήμην μας και παρανόμως παρεχώρησε το δικαίωμά μας αυτό προς τις αγορές και με φωτογραφικούς «δημόσιους διαγωνισμούς» ΕΚΠΟΙΕΙ την κρατική περιουσία της οποίας ο κυρίαρχος Λαός είναι ο κτήτωρ και ο νομεύς αυτής. Και το λέγομεν τούτο διότι το Δικαστήριό σας, διά στόματος της κυρίας Προέδρου αυτού, αφ’ ενός μεν μας αφήρεσε τον λόγο διότι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΩΣ έπρεπε να παριστάμεθα διά πληρεξουσίου Δικηγόρου, αφ’ ετέρου ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ εξέφρασε την άποψη ότι ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΝΟΜΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ επί του θέματος. Επί των ανωτέρω διατυπώνουμε τις απόψεις μας τις οποίες θέτουμε υπό την εχέφρονα κρίσιν σας: Α. Κατά το άρθρο 94 του ΚΠολΔ παράγραφο 2 περίπτωση γ: «Επιτρέπεται η δικαστική παράσταση διαδίκου χωρίς πληρεξούσιο Δικηγόρο για να αποτραπεί επικείμενος κίνδυνος». Σύμφωνη επ’ αυτού είναι και η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου διά της υπ’ αριθμό 180/1975 αποφάσεώς της, ΝοΒ 23 σελίς 654 και 173/1990 ΕΕΝ 57677 και η επίκλησις των ανωτέρω αποφάσεων έχουν εφαρμογή επί του προκειμένου διότι αν εκτός από το γενικό συμφέρον προστατεύονται παράλληλα και ιδιωτικά συμφέροντα και ο ιδιώτης έχει υποστεί άμεση ζημία από την συμπεριφορά του δράστη, η παράσταση χωρίς πληρεξούσιο Δικηγόρο γίνεται δεκτή αφού προσβάλλονται τα δικαιώματα του κυρίαρχου Λαού ο οποίος νομιμοποιείται και ενεργητικά να παρασταθεί. [Ελ. Συμεωνίδου-Καστανίδου, Προσβολές του Πολιτεύματος, ο.α., σελίς 252]. Δεν πρόκειται λοιπόν για βλάβη, μόνο, του δημοσίου συμφέροντος και των μορφών που αυτό λαμβάνει μέσα από την ύπαρξη αντίστοιχων θεσμών. Δεν πρόκειται μόνο για την λειτουργία των αντιπροσωπευτικών οργάνων του Λαού, των συλλογικών αρχών και θεσμών του, αλλά και για την προσβολή απόλυτα προσωπικών δικαιωμάτων του και αντίστοιχων ωφελειών του που εξατομικευόμενα απολαμβάνει ο κάθε πολίτης. ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΒΛΑΒΗ ΙΔΙΩΤΩΝ ΑΛΛΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥ ΛΑΟΥ και η ζημία που υφίσταται ο πολίτης ως ο μοναδικός αποδέκτης-δικαιούχος των αγαθών του κράτους, είναι άμεση και απεριόριστη. Η εξειδίκευσις διατάξεων του Δικαίου ΔΕΝ ΑΝΑΙΡΕΙ την υποχρέωση εφαρμογής της υπερεθνικής δυνάμεως διάταξη του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ περί διεξαγωγής δικαίας δίκης. Β. Κατά την κρατούσαν κλασική θεωρία [Lapant, Kelsen, Helinec, Σβώλος] ΚΡΑΤΟΣ είναι ο Λαός ο εγκατεστημένος μονίμως εφ’ ορισμένου εδάφους και ασκών εξουσία πρωτογενή [εξ ιδίου δικαίου]. Κατά την θετική σχολή, ΚΡΑΤΟΣ είναι ο άνθρωπος ή οι άνθρωποι οι επιβάλλοντες τις θελήσεις των επί κοινωνίας ανθρώπων. Τα έννομον συμφέρον που αφορά το Κράτος αναφέρεται εις τον Λαό του Κράτους, δηλαδή εις τους ανθρώπους που το απαρτίζουν, συνεπώς και εις εμάς που αφ’ ενός είμεθα άνθρωποι του Ελληνικού Λαού, δηλαδή του Ελληνικού Κράτους εις το έννομον συμφέρον του οποίου μετέχομε στερρώς αφ’ ετέρου ως πολιτικό κόμμα, φορέας ιδεών που υφίσταται βλάβη και στερείται την συλλογική ελευθερία δράσης του. Η έννοια του Κράτους αναφέρεται εις τον κυρίαρχον Λαόν και κυριαρχία σημαίνει το απεριορίστως άρχειν και μη άρχεσθαι παρ’ ουδενός. Διδάσκει ο Αλέξανδρος Σβώλος ότι: «Έθνος είναι η ιδέα που προέρχεται από έναν Λαό ο οποίος εκφράζει την συνείδηση της ενότητός του, εκδηλώνει την θέλησή της κοινής ζωής, τείνει εις τη δημιουργίαν ιδικής του κρατικής οργανώσεως και εξωτερικεύεται στην κοινή καταγωγή, γλώσσα, θρησκεία και πολιτισμό.» Εμείς λοιπόν οι Προσθέτως Παρεμβαίνοντες μέλη του Ελληνικού Κράτους και του Ελληνικού Έθνους και ως τοιούτοι τελούμε υπό την σκέπη του εννόμου συμφέροντος που αφορά το Ελληνικό Κράτος και το Ελληνικό Έθνος άρα και του κυρίαρχου Ελληνικού Λαού και νομιμοποιούμεθα εις συμμετοχήν του εννόμου συμφέροντος που αφορά το Ελληνικό Κράτος και το Ελληνικό Έθνος όπως ορίζεται και εις το ακροτελεύτιο άρθρο του Ελληνικού Συντάγματος του οποίου κάνουμε επίκληση. Έννομο συμφέρον στην προκειμένη περίπτωση έχει ως διάδικος το Ελληνικό Κράτος συνεπώς δικαιούμεθα ως πολίτες εις άσκηση παρεμβάσεως. Η προκύπτουσα εκ της συγκεκριμένης εννόμου σχέσεως και η αφορώσα το Κράτος ωφέλεια καλύπτει και εμάς ατομικώς και συλλογικώς ως πολιτικό κόμμα και δικαιούμεθα εις ενέργεια της συγκεκριμένης δικαστικής παρεμβάσεως προς υπεράσπιση της ωφελείας αυτής. Δικαιούμεθα να είμαστε πολέμιοι εκείνων που τιτρώσκουν την ωφέλεια αυτή αφού διά της ενέργειάς μας στρεφόμαστε κατά της πολιτείας εν τη δικαιοδοτική αυτής λειτουργία ΕΚΖΗΤΩΝΤΕΣ προστασία διά το διακυβευόμενο κρατικό συμφέρον, του Λαού και των πολιτών του Ελληνικού κράτους του οποίου τυγχάνουμε νομιμόφρονες και ειδικά φορολογούμενοι πολίτες. Τις υπερατομικές αξίες τις οποίες επιδιώκει και υλοποιεί το Κράτος ως οργανισμός, έχουμε προδήλως υποχρέωση και καθήκον ως μέλη του Λαού του να τις υπερασπισθούμε διά της παρούσης Δικαστικής μας προβάσεως. [Αλέξανδρος Σβώλος] Φρονούμε ότι το έννομο συμφέρον μας αποτελεί πασίδηλον γεγονός άλλως δίδαγμα κοινής πείρας και υπό την ιδιότητα αυτήν δεν υπάρχει ανάγκη αποδείξεως. [Ιωάννης Ζησιάδης, Ποινική Δικονομία] Γ. Εάν παρ’ ελπίδα το Δικαστήριό σας διά της αποφάσεώς σας ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ την υπέρτατη αξία της Λαϊκής Κυριαρχίας επικαλούμεθα τις διατάξεις του ακροτελεύτιου άρθρου 120 του Συντάγματος και σήμερα που συζητούνται ενώπιον του Δικαστηρίου Σας οι ως άνω παρεμβάσεις μας υπέρ της με αριθμό 197/2014 πράξης του Ζ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου που ορθώς απέρριψε το σχέδιο Σύμβασης που αφορά την προκήρυξη δημόσιου διαγωνισμού για την απόκτηση του πλειοψηφικού κεφαλαίου της εταιρίας «Ελληνικό Α.Ε.» για την αξιοποίηση της έκτασης του πρώην αεροδρομίου Αττικής στο Ελληνικό και την ΜΗ ΣΥΝΝΟΜΗ διαδικασία ελέγχου των προσφορών που υποβλήθηκαν με σκοπό την υπογραφή σχετικής σύμβασης μεταξύ του «ΤΑΙΠΕΔ» και του φερόμενου ως μοναδικού προσφέροντος, ενώ στην πραγματικότητα προϋπήρχε και η προσφορά της γερμανικής εταιρίας υπἐρ της οποίας παρεμβαίνουμε και η οποία παράνομα και αντισυνταγματικά ΟΥΔΟΛΩΣ ελήφθη υπ’ όψιν ενώ ταυτόχρονα εκκρεμούν αναπάντητα πολλαπλά αιτήματα των όμορων Δήμων και οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών για αξιοποίηση της ίδιας έκτασης τα οποία ΟΥΔΟΛΩΣ λαμβάνονται υπ’ όψη από το Ελληνικό δημόσιο και τις εταιρίες που αυτό ελέγχει, ενώ το Ζ΄ Κλιμάκιο [Διακοπών] του Δικαστηρίου σας, ορθώς προέβει στην απόρριψη της υπογραφής της συμβάσεως με τους νόμιμους, βάσιμους και αληθινούς λόγους του σκεπτικού αυτού υπέρ του οποίου και συνηγορούμε. Δ. Το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΤΙΤΛΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ ΠΟΥ ΝΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΚΠΟΙΕΙ ΣΕ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣ, συστάθηκε την 1η Ιουλίου 2011 με τον νόμο (Ν. 3986/2011, ΦΕΚ Α 152/2011) ήτοι μετά την 13η Αυγούστου 2009, που με την υπ' αριθμόν Cs 402 Js 3943/09 ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ (ΓΕΡΜΑΝΙΑ) που δημοσιεύτηκε στην Ελλάδα την 13η Αυγούστου 2009 (εφημερίδα ΒΗΜΑ και ηλεκτρονική έκδοση), ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΕ ο τέως Διευθύνων Σύμβουλος της SIEMENS κύριος Μιχαήλ Χριστοφοράκος για ΔΩΡΟΔΟΚΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΠΑΣΟΚ και ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΤΑ ΤΑ ΕΤΗ 2003-2004. Παράλληλα από την περιγραφή του ιστορικού της απόφασης αποκαλύπτονται και τα διαπραττόμενα ποινικά αδικήματα ήτοι: α) Παράβαση καθήκοντος β) Υπεξαίρεση Δημοσίου Χρήματος τουλάχιστον 2% απ' όλες τις συμβάσεις προμηθειών, που υπέγραψε το Ελληνικό κράτος γ) Απιστία κατα την Υπηρεσία δ) Ηθική αυτουργία για εγκληματικές πράξεις Δημοσίων Υπαλλήλων και ε) Σύσταση εγκληματικής οργάνωσης κατ' άρθρον 187 (παράγραφο 3 και 5). Αποτέλεσμα αυτής της παράνομης συμπεριφοράς είναι ότι από 13η Αυγούστου 2009 τα εν λόγω πολιτικά κόμματα έχουν καταστεί ΟΜΗΡΟΙ ΞΕΝΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ (της Γερμανίας) και των ΔΙΕΘΝΩΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ, ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ΔΕ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ, ΚΑΘΩΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΣΤΕΡΗΘΕΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ. Σύμφωνα με το περιεχόμενο της ΕΝΣΤΑΣΗΣ-ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ του πολιτικού μας φορέως ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ «ΕΛ.ΛΑ.Σ.» προς το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο [ΣΧΕΤΙΚΟΝ 2] η οποία εκδικάζεται την 12η Νοεμβρίου 2014 και στην οποία επισημαίνουμε ότι: ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΥΘΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΥΡΙΑΡΧΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ (Εκτελεστική και Νομοθετική εξουσία), Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ ΝΟΜΙΜΟΥ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΣ, ΚΑΘ’ ΟΤΙ Η ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΕΧΕΙ ΣΥΣΤΑΘΕΙ (κατα παράβαση των συνταγματικών διατάξεων Άρθρα 51, 52 ,53), Η ΔΕ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΥΠΟΤΑΧΘΕΙ ΣΧΕΔΟΝ στην ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ (άρθρα 134,135 Π.Κ) ΠΕΡΙ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ, η τύχη δε της παρούσης Ένστασής μας θα κρίνει ολοκληρωτικά την υποταγή ή μη της Δικαιοσύνης και επί του Ανώτατου Επιπέδου της στο παράνομο καθεστώς. Ειδικότερα δε η παράνομη σύσταση της Ελληνικής Πολιτείας εδράζεται στα εξής σημαντικά νομικά γεγονότα: 1. Από τις εκλογικές διαδικασίες του 2009 και 2012 και από τα πρακτικά της Βουλής προκύπτει, ότι οι βουλευτές των πολιτικών κομμάτων ΚΚΕ (πλην Λιάνας Κανέλλη) και ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν ΟΡΚΙΣΘΕΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΟΡΚΟ (άρθρο 59) και από το άρθρο 3 παρ. 2 του κανονισμού της Βουλής κατά τα οποία άρθρα εάν ένας βουλευτής δεν ορκίζεται σύννομα, δεν έχει τη δυνατότητα να ασκήσει τα καθήκοντά του και δεν μπορεί να συμμετέχει στις συνεδριάσεις της Βουλής. Απόρροια της παραβατικής συμπεριφοράς, κατά το Σύνταγμα, των ανωτέρω κομμάτων, ως κυρίαρχα όργανα του κράτους, Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΑΠΟ 5ης Οκτωβρίου 2009 και από 18ης Ιουνίου 2012 έως και σήμερα είναι ΟΛΗ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΗ ΚΑΘΩΣ 284 βουλευτές από τις εκλογές του 2009 και 244 βουλευτές από τις εκλογές του 2012, στους οποίους, αν προστεθούν και οι 18 βουλευτές της Χρυσής Αυγής (σύνολο 262), προέρχονται από πολιτικά κόμματα που δεν ΤΗΡΟΥΝ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. 2. Απ όλα τα ανωτέρω σαφώς προκύπτει, ότι όλοι οι νόμοι που έχουν ψηφισθεί από 5ης Οκτωβρίου 2009 μέχρι και σήμερα είναι ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΙ, οι δε φορολογικοί νόμοι που έχουν επιβληθεί κατά του Ελληνικού Λαού είναι ΚΑΤΟΧΙΚΟΙ, απόρροια των επιταγών της Γερμανίας του ΔΝΤ και του ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ. (Ενδεικτικά αναφέρουμε: ειδική εισφορά αλληλεγγύης άρθρο 29 ν. 3986/2011, έκτακτη εισφορά σε αντικειμενικές δαπάνες άρθρο 30 ν. 3986/2011, τέλος επιτηδεύματος άρθρο 31 ν. 3986/2011, μείωση αφορολογήτου ορίου σε μισθωτούς και συνταξιούχους, κατάργηση αφορολογήτου ορίου σε ελεύθερους επαγγελματίες και εμπόρους, Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε ν. 4021/2011 (Έκτακτο ειδικό τέλος ηλεκτροδοτούμενων δομημένων επιφανειών, εξοντωτική φορολόγηση ακίνητης περιουσίας κ.λ.π.). Η λογική των ανωτέρω κατοχικών νόμων στηρίζεται: 1ον Στην εν ψυχρώ οικονομική καταστροφή του Ελληνικού Λαού. 2ον Στην ηθική, ψυχολογική και σωματική του εξόντωση, όπως αποδεικνύουν οι 5.500 αυτοκτονίες και οι χιλιάδες των Ελλήνων με ψυχολογικά προβλήματα. 3ον Στην απαγόρευση των κοινών θνητών να ευημερούν 4ον Στην Επιβολή κάποιας ΑΟΡΑΤΗΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ από ΞΕΝΑ ΚΕΝΤΡΑ. 5ον Στην Διαμόρφωση ΝΕΩΝ ΔΟΥΛΩΝ στις αρχές ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ με κατάργηση της ατομικής φυσικής υπαρξιακής Ελευθερίας των Ελλήνων. Ε. Η κατ’ άρθρον 59 παράγραφο 1 του Συντάγματος παραβατική συμπεριφορά των βουλευτών των πολιτικών κομμάτων ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ και οι επιπτώσεις στην κατ’ άρθρον 53 παραγράφους 1 και 2 λειτουργίας τη Βουλής ως εκ της συμμετοχής των σε αυτή. Ο εκ των ενισταμένων Πρόεδρος του πολιτικού φορέα «ΕΘΝΙΚΟΣ ΛΑΪΚΟΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ» “Ε.ΛΑ.Σ” κύριος Οδυσσέας Τηλιγάδας με την υπ’ αριθμό πρωτοκ. 1128/4-4-2014 Αίτησή του προς τον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων ζήτησε, να ενημερωθεί, προς διακρίβωση, αν για την συγκρότηση της Βουλής, μετά τις εκλογικές διαδικασίες 2007, 2009 και 2012 και πριν την ανάληψη των καθηκόντων των τηρήθηκε η κατά το άρθρο 3 παράγραφος 2 του Κανονισμού της Βουλής ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ορκοδοσία των βουλευτών σύμφωνα με τον οριζόμενο από το άρθρο 59 του Συντάγματος ακόλουθο όρκο: «Ορκίζομαι στο όνομα της Αγίας και Ομοούσιας και Αδιαίρετης Τριάδας να είμαι πιστός στην Πατρίδα και το δημοκρατικό πολίτευμα, να υπακούω στο Σύνταγμα και τους νόμους και να εκπληρώνω ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου». Σύμφωνα με τις υπ’ αριθμούς πρωτοκόλλου 1608/28-5-2014 και 1855/18-6-2014 απαντήσεις του Γενικού Γραμματέα της Βουλής των Ελλήνων οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, οι βουλευτές του ΚΚΕ (πλην της κυρίας Γαρυφαλλιάς (Λιάνας) Κανέλλη) και ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Νικόλαος Σηφουνάκης, που εκλέχτηκαν από τις βουλευτικές εκλογές της 17-6-2012, ΣΥΝΟΛΟ (83) ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ δεν έδωσαν τον προβλεπόμενο δεσμευτικό από το Σύνταγμα όρκο, εκφράζοντας με επιστολές τους τις αντιθέσεις τους, οι μεν του ΣΥΡΙΖΑ επικαλούμενοι το άρθρο 13 του Συντάγματος «περί ανεξιθρησκίας» και το περί θρησκευτικής ελευθερίας άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που έχει φθάσει ως γνωστόν και μέχρι του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διά της προσφυγής του Μίνωος Κοκκινάκη (ΕυρΔΔΑ, απόφαση Κοκκινάκης, 25-5-1993, série A, αρ. 260-Α. Νομικό Βήμα 42 σελ. 528) και έχει επ’ αυτής εκδοθεί η από 25-5-1993 απόφαση του δικαστηρίου αυτού ότι η Ελληνική διάταξη εκρίθη από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ως απολύτως συμβιβαζομένη προς την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, οι δε του ΚΚΕ προτείνοντες την κατάργησή του και ως μηδέποτε ορκισθέντες, θεωρούμε ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ και ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗ ΤΗΝ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΩΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΟΔΩΝ. Απόρροια της στάσης των ανωτέρω βουλευτών είναι, ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής και τους καθηγητές του Συνταγματικού Δικαίου (Π. Παραράς, Δημ. Τσάτσος) «Εάν ένας βουλευτής δεν ορκίζεται, δεν έχει τη δυνατότητα να ασκήσει τα καθήκοντά του, δηλαδή δεν μπορεί να μετέχει στις εργασίες της Βουλής, αφ’ ετέρου δε δεν δικαιούται να λαμβάνει τη σχετική εκ του Δημοσίου, βουλευτική αποζημίωση, αφού αυτή χορηγείται μόνο για την άσκηση του λειτουργήματός του.» Κατά το άρθρο 3 παράγραφο 3 του Κανονισμού της Βουλής «Αρνήσεις ή αντιρρήσεις για τη δόση του όρκου δεν επιτρέπονται» και κατά την διδαχή του Αριστόβουλου Μάνεση που καταγράφεται στο βιβλίο του «Συνταγματική θεωρία και πράξη 1954-1979 » Σελίς 460: «…νομική σημασία έχει μόνον η έννοια του τυπικού – γραπτού και αυστηρού - Συντάγματος» Όμως οι βουλευτές δεν είναι ατομικά όργανα, αλλά όργανα μέλη ενός αμέσου και συλλογικού οργάνου του Κράτους, ήτοι της Βουλής έκαστος δε βουλευτής δεν εκφράζει αυτοτελώς τη θέληση του Κράτους, αλλά μόνον εν συμπράξει μετ’ άλλων βουλευτών κατά την συνεδρίαση της Βουλής. Οι βουλευτές δεν μπορούν να ασκήσουν τα καθήκοντά τους προ της ορκωμοσίας των. Όμως από τα επισυναφθέντα σε εμάς ακριβή αντίγραφα των πρακτικών της Βουλής υπάρχει σαφής παραβίαση του τυπικού του Συντάγματος κατ’ άρθρον 59 παράγραφο 1, γιατί με τις δηλώσεις τους οι ανωτέρω βουλευτές ΟΥΔΕΠΟΤΕ ορκίστηκαν άρα ΟΥΔΕΠΟΤΕ υπήρξαν και Βουλευτές. Επισημάνεται, ότι παρ’ όλο που πολλές φορές τέθηκε το θέμα του όρκου στην σύνταξη του Συντάγματος το 1975 και στις αναθεωρητικές συνεδριάσεις της Βουλής (1986, 2001), ο Συνταγματικός Νομοθέτης επέμενε στη διατήρηση του περιεχομένου και του χαρακτήρα του όρκου όπως ισχύει και σήμερα. Η ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ (83) ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΟΤΙ ΟΡΚΙΣΘΗΚΑΝ ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, συνιστά τα αδικήματα της πλαστογραφίας από Δημόσια Αρχή, της κατάχρησης εξουσίας, της παράβασης καθήκοντος, διασπάθισης του δημοσίου χρήματος, της υπόθαλψης εγκληματία, της αποσιώπησης εγκλήματος, «Σύστασης Εγκληματικής Οργάνωσης», κατά την έννοια των παραγράφων 3 και 5 του αρθ. 187 ΠΚ, με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου περί καταχραστών, με όλες τις ποινικές και αστικές συνέπειες, που προκύπτουν από τις διατάξεις του ΚΠολΔ και του Π.Κ. Όμως η κυριότερη συνέπεια και που γι’ αυτήν προσφύγαμε στο ΑΕΔ είναι, ότι η Βουλή των Ελλήνων μετά τις εκλογές της 17-6-2012 ΕΙΝΑΙ ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΟΣ διότι δεν έχει συγκροτηθεί νόμιμα και στην πραγματικότητα έχει ογδόντα τρείς -83- κενές βουλευτικές έδρες. Όμως η Βουλή δεν μπορεί να λειτουργήσει με κενές έδρες και απαιτείται αναπληρωματική εκλογή για την πλήρωσή τους. Όταν δε οι κενές έδρες είναι πάνω από το ένα πέμπτο (20%) του όλου αριθμού των βουλευτών, όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση γιατί το 1/5 της Ελληνικής Βουλής είναι οι 60 έδρες, οι δε μη ορκισθέντες κατά το Σύνταγμα (άρθρο 59) είναι (83) βουλευτές, γίνεται αντιληπτό ότι ΟΛΗ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΑΠΟ 18-6-2012 και μετά είναι ΠΑΡΑΝΟΜΗ και ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΗ λόγω ΜΗ ΝΟΜΙΜΗΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ αυτής, οι δε νόμοι που έχουν ψηφισθεί έκτοτε είναι ΑΚΥΡΟΙ και κατά τα άρθρα 178, 179 Α.Κ. ως αντιβαίνοντες στα χρηστά ήθη. Άρα και οι νόμοι 4244/2014 και 4255/2014, που καθόρισαν το νομικό πλαίσιο ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΩΝ ΤΗΣ 25-5-2014 ΕΙΝΑΙ ΑΚΥΡΟΙ ως και τα προσβαλλόμενα υπ’ αριθμούς 58/2014 [ΦΕΚ Α΄ 101/22-4-2014 και 83/2014 [ΦΕΚ Α΄ 128/4 Ιουνίου 2014 Προεδρικά Διατάγματα ΚΑΙ ΕΞ ΑΥΤΟΥ ΜΟΝΟΥ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ, η ένστασή μας, ουσία βάσιμος, ισχύει νομικά κατά του κύρους των και πρέπει αυτές να ακυρωθούν καθώς και ο νόμος (Ν. 3986/2011, ΦΕΚ Α 152/2011) με τον οποίο ιδρύθηκε το ΤΑΙΠΕΔ. Κατόπιν τούτου, όλοι οι Δημόσιοι Υπάλληλοι της χώρας, που έχουν ταχθεί με ΟΡΚΟ να τηρούν το Σύνταγμα και τους Νόμους του Ελληνικού Κράτους, έχουν ΘΕΣΜΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΙΘΑΡΧΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ, ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΟ ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ, ΠΟΥ ΑΠΟ την 5η Οκτωβρίου 2009 ΕΧΕΙ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΩΣ ΟΜΗΡΟΣ ΞΕΝΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΔΙΑΠΡΑΤΤΟΝΤΑΣ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ. Επειδή εκ της θεσμικής μας θέσεως ως συνταγματικού θεσμού (πολιτικός συνασπισμός κομμάτων και κινημάτων) κύριος σκοπός μας είναι η ΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ. Επειδή εκ της ιδιότητάς μας αυτής και της νομικής μας υποχρέωσης, ως όργανα του Κράτους έχουμε ήδη προσφύγει στο ΑΝΩΤΑΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (κατ’ άρθρον 100 του Συντάγματος). Επειδή ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΘΕΜΕΛΙΩΝΕΤΑΙ Η ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 120 παράγραφοι 3 και 4, ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ που ορίζεται ότι: «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσον εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με την βία». ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΩΤΕΡΩ ΛΟΓΟΥΣ ΖΗΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΣΑΣ ΝΑ ΠΡΑΞΕΙ ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ 13η Αυγούστου 2009 ΙΣΧΥΟΝΤΕΣ ΝΟΜΟΥΣ, να κάνει τυπικά και ουσιαστικά δεκτή την πρόσθετη παρέμβασή μας υπέρ του κύρους της υπ’ αριθμό 197/2014 Πράξης του Ζ΄ Κλιμακίου [Δ΄ Διακοπών] του Ελεγκτικού Συνεδρίου, καθώς και την κύρια παρέμβαση εταιρίας με την επωνυμία «Hellenic Development Beteiligungs AG» που εδρεύει στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας, όπως εκπροσωπείται νόμιμα. Να απορριφθεί η αίτηση ανάκλησης κατά της 197/2014 Πράξης του Ζ΄ Κλιμακίου [Δ΄ Διακοπών] του Ελεγκτικού Συνεδρίου καθώς και οι παρεμβάσεις που την υποστηρίζουν ΑΘΗΝΑ 13η Οκτωβρίου 2014 ΟΙ ΠΡΟΣΘΕΤΩΣ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΝΤΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ «ΕΛ.ΛΑ.Σ» ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΤΗΛΙΓΑΔΑΣ ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΣΜΥΡΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΚΕΚΑΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΕΛΈΓΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ

ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ

«ΕΛ.ΛΑ.Σ.»

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ

Ευριπίδου 57-Τ.Κ. 10554 Αθήνα -Τηλ: 210 3250220 http://www.patriotiki-enosi.gr**Ηλ.Ταχ: elas@otenet.gr

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ

[ VI ΤΜΗΜΑ ]

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΣΚΗΘΕΙΣΗΣ ΠΡΟΣΘΕΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ

1^ον Οδυσσέα Α. Τηλιγάδα, επιχειρηματία –Δημοσιογράφου, κατοίκου Αθηνών, οδός
       Ευριπίδου αριθμός 57, ΑΤΟΜΙΚΑ

2^ον Στέργιου Σ. Σμυρλή, Ταξιάρχου ε.α., κατοίκου Αθηνών, οδός Κοραή αριθμός 3,     
       Γλυκά Νερά, Αττικής, ΑΤΟΜΙΚΑ

3^ον Κωνσταντίνου Θ. Γκέκα, Δικηγόρου, κατοίκου Αθηνών, οδός Πανεπιστημίου αριθ.
      34, ΑΤΟΜΙΚΑ εκπροσωπούμενος υπό του κυρίου Οδυσσέα Α. Τηλιγάδα διά ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΕΩΣ [ΣΧΕΤΙΚΟΝ 1]

Και άπαντες οι ανωτέρω ως νόμιμοι εκπρόσωποι του πολιτικού Συνασπισμού

ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ «ΕΛ.ΛΑ.Σ»

==============

ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΚΥΡΟΥΣ

Α.  Της με αριθμό 197/2014 ΠΡΑΞΗΣ του Ζ΄ Κλιμακίου του  Ελεγκτικού Συνεδρίου    Β. Της κύριας παρέμβασης της εταιρίας με την επωνυμία «Hellenic Development
      Beteiligungs AG» που εδρεύει στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας, όπως
      εκπροσωπείται νόμιμα.

ΚΑΤΑ

1. Της Ανώνυµης Εταιρίας υπό την επωνυμία «Ταµείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής
Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε.» «ΤΑΙΠΕΔ» και της µε ΑΒΔ 138/24-09-2014
(κλήση ΒΔΥ l39/20l4) αίτησής του ανάκλησης, η οποία εκδικάζεται ενώπιον του
Τµήµατός Σας στη δικάσιµο της 10^ης  Οκτωβρίου 2014 (αριθμός πινακίου 6).

2.  Της ανώνυµης εταιρίας µε την επωνυµία «LAMDA Development Ανώνυµη Εταιρία
Συµµετοχών και Αξιοποίησης Ακινήτων» (LAMDA Development S.A.»), που
εδρεύει στο Μαρούσι Αττικής, επί της Λεωφόρου Κηφισίας αριθμός 37^Α, όπως εκπροσωπείται νόµιµα.

3.  Της ανώνυµης εταιρίας µε την επωνυµία «Hellinikon Global Ι S.A.», που εδρεύει στο Λουξεμβούργο, οδός Jean Monnet αριθμός 5 (L-1280), όπως εκπροσωπείται νόµιµα.  

==============

Υπό το αξίωμα «Salus populi suprema lex esto» ήτοι: «Ο υπέρ πάντων νόμος είναι η σωτηρία του Έθνους» και κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 1 παράγραφος 2 του Ελληνικού ακόμη Συντάγματος που επιτάσσει ότι: «Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία», οι ανωτέρω ως φυσικά πρόσωπα και ως εκπρόσωποι του συνταγματικού θεσμού ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ «ΕΛ.ΛΑ.Σ», ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΥΜΕ ΠΡΟΣΘΕΤΩΣ ΩΣ Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΛΑΟΣ επί του Εθνικού θέματος της εκποίησης του κρατικού [δημόσιου] πλούτου της Ελλάδος αφού Δηλαδή το Ελληνικό Δημόσιο επί του οποίου έχουμε απαράγραπτο ατομικό δικαίωμα ως πολίτες αυτής της χώρας επί της δημόσιας περιουσίας (ορυκτός πλούτος, υποδομές κ.λ.π) ερήμην μας και παρανόμως παρεχώρησε το δικαίωμά μας αυτό προς τις αγορές και με φωτογραφικούς «δημόσιους διαγωνισμούς» ΕΚΠΟΙΕΙ την κρατική περιουσία της οποίας ο κυρίαρχος Λαός είναι ο κτήτωρ και ο νομεύς αυτής.

Και το λέγομεν τούτο διότι το Δικαστήριό σας, διά στόματος της κυρίας Προέδρου αυτού, αφ’ ενός μεν μας αφήρεσε τον λόγο διότι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΩΣ έπρεπε να παριστάμεθα διά πληρεξουσίου Δικηγόρου, αφ’ ετέρου ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ εξέφρασε την άποψη ότι ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΝΟΜΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ επί του θέματος.

Επί των ανωτέρω διατυπώνουμε τις απόψεις μας τις οποίες θέτουμε υπό την εχέφρονα κρίσιν σας:

Α. Κατά το άρθρο 94 του ΚΠολΔ παράγραφο 2 περίπτωση γ: «Επιτρέπεται η δικαστική παράσταση διαδίκου χωρίς πληρεξούσιο Δικηγόρο για να αποτραπεί επικείμενος κίνδυνος».  Σύμφωνη επ’ αυτού είναι και η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου διά της υπ’ αριθμό 180/1975 αποφάσεώς της, ΝοΒ 23 σελίς 654 και 173/1990 ΕΕΝ 57677 και η επίκλησις των ανωτέρω αποφάσεων έχουν εφαρμογή επί του προκειμένου διότι αν εκτός από το γενικό συμφέρον προστατεύονται παράλληλα και ιδιωτικά συμφέροντα και ο ιδιώτης έχει υποστεί άμεση ζημία από την συμπεριφορά του δράστη, η παράσταση χωρίς πληρεξούσιο Δικηγόρο γίνεται δεκτή αφού προσβάλλονται τα δικαιώματα του κυρίαρχου Λαού ο οποίος νομιμοποιείται και ενεργητικά να παρασταθεί. [Ελ. Συμεωνίδου-Καστανίδου, Προσβολές του Πολιτεύματος, ο.α., σελίς 252].  

Δεν πρόκειται λοιπόν για βλάβη, μόνο, του δημοσίου συμφέροντος και των μορφών που αυτό λαμβάνει μέσα από την ύπαρξη αντίστοιχων θεσμών. Δεν πρόκειται μόνο για την λειτουργία των αντιπροσωπευτικών οργάνων του Λαού, των συλλογικών αρχών και θεσμών του, αλλά και για την προσβολή απόλυτα προσωπικών δικαιωμάτων του και αντίστοιχων ωφελειών του που εξατομικευόμενα απολαμβάνει ο κάθε πολίτης. ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΒΛΑΒΗ ΙΔΙΩΤΩΝ ΑΛΛΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥ ΛΑΟΥ και η ζημία που υφίσταται ο πολίτης ως ο μοναδικός αποδέκτης-δικαιούχος των αγαθών του κράτους, είναι άμεση και απεριόριστη.   

Η εξειδίκευσις διατάξεων του Δικαίου ΔΕΝ ΑΝΑΙΡΕΙ την υποχρέωση εφαρμογής της υπερεθνικής δυνάμεως διάταξη του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ περί διεξαγωγής δικαίας δίκης.   

Β.  Κατά την κρατούσαν κλασική θεωρία [Lapant, Kelsen, Helinec, Σβώλος] ΚΡΑΤΟΣ είναι ο Λαός ο εγκατεστημένος μονίμως εφ’ ορισμένου εδάφους και ασκών εξουσία πρωτογενή [εξ ιδίου δικαίου]. Κατά την θετική σχολή, ΚΡΑΤΟΣ είναι ο άνθρωπος ή οι άνθρωποι οι επιβάλλοντες τις θελήσεις των επί κοινωνίας ανθρώπων.

Τα έννομον συμφέρον που αφορά το Κράτος αναφέρεται εις τον Λαό του Κράτους, δηλαδή εις τους ανθρώπους που το απαρτίζουν, συνεπώς και εις εμάς που αφ’ ενός είμεθα άνθρωποι του Ελληνικού Λαού, δηλαδή του Ελληνικού Κράτους εις το έννομον συμφέρον του οποίου μετέχομε στερρώς αφ’ ετέρου ως πολιτικό κόμμα, φορέας ιδεών που υφίσταται βλάβη και στερείται την συλλογική ελευθερία δράσης του.

Η έννοια του Κράτους αναφέρεται εις τον κυρίαρχον Λαόν και κυριαρχία σημαίνει το απεριορίστως άρχειν και μη άρχεσθαι παρ’ ουδενός.

Διδάσκει ο Αλέξανδρος Σβώλος ότι: «Έθνος είναι η ιδέα που προέρχεται από έναν Λαό ο οποίος εκφράζει την συνείδηση της ενότητός του, εκδηλώνει την θέλησή της κοινής ζωής, τείνει εις τη δημιουργίαν ιδικής του κρατικής οργανώσεως και εξωτερικεύεται στην κοινή καταγωγή, γλώσσα, θρησκεία και πολιτισμό.»      

 Εμείς λοιπόν οι Προσθέτως Παρεμβαίνοντες μέλη του Ελληνικού Κράτους και του Ελληνικού Έθνους και ως τοιούτοι τελούμε υπό την σκέπη του εννόμου συμφέροντος που αφορά το Ελληνικό Κράτος και το Ελληνικό Έθνος άρα και του κυρίαρχου Ελληνικού Λαού και νομιμοποιούμεθα εις συμμετοχήν του εννόμου συμφέροντος που αφορά το Ελληνικό Κράτος και το Ελληνικό Έθνος όπως ορίζεται και εις το ακροτελεύτιο άρθρο του Ελληνικού Συντάγματος του οποίου κάνουμε επίκληση.

Έννομο συμφέρον στην προκειμένη περίπτωση έχει ως διάδικος το Ελληνικό Κράτος συνεπώς δικαιούμεθα ως πολίτες εις άσκηση παρεμβάσεως.

Η προκύπτουσα εκ της συγκεκριμένης εννόμου σχέσεως και η αφορώσα το Κράτος ωφέλεια καλύπτει και εμάς ατομικώς και συλλογικώς ως πολιτικό κόμμα και δικαιούμεθα εις ενέργεια της συγκεκριμένης δικαστικής παρεμβάσεως προς υπεράσπιση της ωφελείας αυτής. Δικαιούμεθα να είμαστε πολέμιοι εκείνων που τιτρώσκουν την ωφέλεια αυτή αφού διά της ενέργειάς μας στρεφόμαστε κατά της πολιτείας εν τη δικαιοδοτική αυτής λειτουργία ΕΚΖΗΤΩΝΤΕΣ προστασία διά το διακυβευόμενο κρατικό συμφέρον, του Λαού και των πολιτών του Ελληνικού κράτους του οποίου τυγχάνουμε νομιμόφρονες και ειδικά φορολογούμενοι πολίτες.

Τις υπερατομικές αξίες τις οποίες επιδιώκει και υλοποιεί το Κράτος ως οργανισμός, έχουμε προδήλως υποχρέωση και καθήκον ως μέλη του Λαού του να τις υπερασπισθούμε διά της παρούσης Δικαστικής μας προβάσεως. [Αλέξανδρος Σβώλος]

Φρονούμε ότι το έννομο συμφέρον μας αποτελεί πασίδηλον γεγονός άλλως δίδαγμα κοινής πείρας και υπό την ιδιότητα αυτήν δεν υπάρχει ανάγκη αποδείξεως. [Ιωάννης Ζησιάδης, Ποινική Δικονομία]       

Γ.  Εάν παρ’ ελπίδα το Δικαστήριό σας διά της αποφάσεώς σας ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ την υπέρτατη αξία της Λαϊκής Κυριαρχίας επικαλούμεθα τις διατάξεις του ακροτελεύτιου άρθρου 120 του Συντάγματος και σήμερα που συζητούνται ενώπιον του Δικαστηρίου Σας οι ως άνω παρεμβάσεις μας υπέρ της με αριθμό 197/2014 πράξης του Ζ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου που ορθώς απέρριψε το σχέδιο Σύμβασης που αφορά την προκήρυξη δημόσιου διαγωνισμού για την απόκτηση του πλειοψηφικού κεφαλαίου της εταιρίας «Ελληνικό Α.Ε.» για την αξιοποίηση της έκτασης του πρώην αεροδρομίου Αττικής στο Ελληνικό και την ΜΗ ΣΥΝΝΟΜΗ διαδικασία ελέγχου των προσφορών που υποβλήθηκαν με σκοπό την υπογραφή σχετικής σύμβασης μεταξύ του «ΤΑΙΠΕΔ» και του φερόμενου ως μοναδικού προσφέροντος,  ενώ στην πραγματικότητα προϋπήρχε και η προσφορά της γερμανικής εταιρίας υπἐρ της οποίας παρεμβαίνουμε και η οποία παράνομα και αντισυνταγματικά ΟΥΔΟΛΩΣ ελήφθη  υπ’ όψιν ενώ ταυτόχρονα εκκρεμούν αναπάντητα πολλαπλά αιτήματα των όμορων Δήμων και οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών για αξιοποίηση της ίδιας έκτασης τα οποία ΟΥΔΟΛΩΣ λαμβάνονται υπ’ όψη από το Ελληνικό δημόσιο και τις εταιρίες που αυτό ελέγχει, ενώ το Ζ΄ Κλιμάκιο [Διακοπών] του Δικαστηρίου σας, ορθώς προέβει στην απόρριψη της υπογραφής της συμβάσεως με τους νόμιμους, βάσιμους και αληθινούς λόγους του σκεπτικού αυτού υπέρ του οποίου και συνηγορούμε.

Δ.  Το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΤΙΤΛΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ ΠΟΥ ΝΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΚΠΟΙΕΙ ΣΕ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣ, συστάθηκε την 1^η Ιουλίου 2011 με τον νόμο (Ν. 3986/2011, ΦΕΚ Α 152/2011) ήτοι μετά την 13^η Αυγούστου 2009, που με την υπ' αριθμόν Cs 402 Js 3943/09 ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ (ΓΕΡΜΑΝΙΑ) που δημοσιεύτηκε στην Ελλάδα την        13^η Αυγούστου 2009 (εφημερίδα ΒΗΜΑ και ηλεκτρονική έκδοση), ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΕ ο τέως Διευθύνων Σύμβουλος της SIEMENS κύριος Μιχαήλ Χριστοφοράκος για ΔΩΡΟΔΟΚΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΠΑΣΟΚ και ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΤΑ ΤΑ ΕΤΗ 2003-2004.

Παράλληλα από την περιγραφή του ιστορικού της απόφασης αποκαλύπτονται και τα διαπραττόμενα ποινικά αδικήματα ήτοι:

α)   Παράβαση καθήκοντος

β) Υπεξαίρεση Δημοσίου Χρήματος τουλάχιστον 2% απ' όλες τις συμβάσεις    
       προμηθειών, που υπέγραψε το Ελληνικό κράτος

γ)    Απιστία κατα την Υπηρεσία

δ)    Ηθική αυτουργία για εγκληματικές πράξεις Δημοσίων Υπαλλήλων και

ε)    Σύσταση εγκληματικής οργάνωσης κατ' άρθρον 187 (παράγραφο 3 και 5).

Αποτέλεσμα αυτής της παράνομης συμπεριφοράς είναι ότι από 13^η Αυγούστου 2009 τα εν λόγω πολιτικά κόμματα έχουν καταστεί ΟΜΗΡΟΙ ΞΕΝΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ (της Γερμανίας) και των ΔΙΕΘΝΩΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ, ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ΔΕ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ, ΚΑΘΩΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΣΤΕΡΗΘΕΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ.

Σύμφωνα με το περιεχόμενο της ΕΝΣΤΑΣΗΣ-ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ του πολιτικού μας φορέως ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ «ΕΛ.ΛΑ.Σ.» προς το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο [ΣΧΕΤΙΚΟΝ 2] η οποία εκδικάζεται την 12^η Νοεμβρίου 2014 και στην οποία επισημαίνουμε ότι: ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΥΘΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΥΡΙΑΡΧΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ (Εκτελεστική και Νομοθετική εξουσία), Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ ΝΟΜΙΜΟΥ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΣ, ΚΑΘ’ ΟΤΙ Η ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΕΧΕΙ ΣΥΣΤΑΘΕΙ (κατα παράβαση των συνταγματικών διατάξεων Άρθρα 51, 52 ,53), Η ΔΕ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΥΠΟΤΑΧΘΕΙ ΣΧΕΔΟΝ στην ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ (άρθρα 134,135 Π.Κ) ΠΕΡΙ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ, η τύχη δε της παρούσης Ένστασής μας θα κρίνει ολοκληρωτικά την υποταγή ή μη της Δικαιοσύνης και επί του Ανώτατου Επιπέδου της στο παράνομο καθεστώς.

Ειδικότερα δε η παράνομη σύσταση της Ελληνικής Πολιτείας εδράζεται στα εξής σημαντικά νομικά γεγονότα:

1.  Από τις εκλογικές διαδικασίες του 2009 και 2012 και από τα πρακτικά της Βουλής προκύπτει, ότι οι βουλευτές των πολιτικών κομμάτων ΚΚΕ (πλην Λιάνας Κανέλλη) και ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν ΟΡΚΙΣΘΕΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΟΡΚΟ (άρθρο 59) και από το άρθρο 3 παρ. 2 του κανονισμού της Βουλής κατά τα οποία άρθρα εάν ένας βουλευτής δεν ορκίζεται σύννομα, δεν έχει τη δυνατότητα να ασκήσει τα καθήκοντά του και δεν μπορεί να συμμετέχει στις συνεδριάσεις της Βουλής.

Απόρροια της παραβατικής συμπεριφοράς, κατά το Σύνταγμα, των ανωτέρω κομμάτων, ως κυρίαρχα όργανα του κράτους, Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΑΠΟ              5^ης Οκτωβρίου 2009 και από 18^ης Ιουνίου 2012 έως και σήμερα είναι ΟΛΗ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΗ ΚΑΘΩΣ 284 βουλευτές από τις εκλογές του 2009 και 244 βουλευτές από τις εκλογές του 2012, στους οποίους, αν προστεθούν και οι 18 βουλευτές της Χρυσής Αυγής (σύνολο 262), προέρχονται από πολιτικά κόμματα που δεν ΤΗΡΟΥΝ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.

2. Απ όλα τα ανωτέρω σαφώς προκύπτει, ότι όλοι οι νόμοι που έχουν ψηφισθεί από 5^ης Οκτωβρίου 2009 μέχρι και σήμερα είναι ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΙ, οι δε φορολογικοί νόμοι που έχουν επιβληθεί κατά του Ελληνικού Λαού είναι ΚΑΤΟΧΙΚΟΙ, απόρροια των επιταγών της Γερμανίας του ΔΝΤ και του ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ. (Ενδεικτικά αναφέρουμε: ειδική εισφορά αλληλεγγύης άρθρο 29 ν. 3986/2011, έκτακτη εισφορά σε αντικειμενικές δαπάνες άρθρο 30 ν. 3986/2011, τέλος επιτηδεύματος άρθρο 31 ν. 3986/2011, μείωση αφορολογήτου ορίου σε μισθωτούς και συνταξιούχους, κατάργηση αφορολογήτου ορίου σε ελεύθερους επαγγελματίες και εμπόρους, Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε  ν. 4021/2011 (Έκτακτο ειδικό τέλος ηλεκτροδοτούμενων δομημένων επιφανειών, εξοντωτική φορολόγηση ακίνητης περιουσίας κ.λ.π.).

Η λογική των ανωτέρω κατοχικών νόμων στηρίζεται:

1^ον  Στην εν ψυχρώ οικονομική καταστροφή του Ελληνικού Λαού.

2^ον Στην ηθική, ψυχολογική και σωματική του εξόντωση, όπως αποδεικνύουν οι 5.500  
       αυτοκτονίες και οι χιλιάδες των Ελλήνων με ψυχολογικά προβλήματα.

3^ον   Στην απαγόρευση των κοινών θνητών να ευημερούν

4^ον   Στην Επιβολή κάποιας ΑΟΡΑΤΗΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ από ΞΕΝΑ ΚΕΝΤΡΑ.

5^ον  Στην Διαμόρφωση ΝΕΩΝ ΔΟΥΛΩΝ στις αρχές ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ με κατάργηση της   
        ατομικής φυσικής υπαρξιακής Ελευθερίας των Ελλήνων.

Ε. Η κατ’ άρθρον 59 παράγραφο 1 του Συντάγματος παραβατική συμπεριφορά των βουλευτών των πολιτικών κομμάτων ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ και οι επιπτώσεις στην κατ’ άρθρον 53 παραγράφους 1 και 2 λειτουργίας τη Βουλής ως εκ της συμμετοχής των σε αυτή.

          Ο εκ των ενισταμένων Πρόεδρος του πολιτικού φορέα «ΕΘΝΙΚΟΣ ΛΑΪΚΟΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ» “Ε.ΛΑ.Σ”  κύριος Οδυσσέας Τηλιγάδας με την υπ’ αριθμό πρωτοκ. 1128/4-4-2014 Αίτησή του προς τον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων ζήτησε, να ενημερωθεί, προς διακρίβωση, αν για την συγκρότηση της Βουλής, μετά τις εκλογικές διαδικασίες 2007, 2009 και 2012 και πριν την ανάληψη των καθηκόντων των τηρήθηκε η κατά το άρθρο 3 παράγραφος 2 του Κανονισμού της Βουλής ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ορκοδοσία των βουλευτών σύμφωνα με τον οριζόμενο από το άρθρο 59 του Συντάγματος ακόλουθο όρκο: «Ορκίζομαι στο όνομα της Αγίας και Ομοούσιας και Αδιαίρετης Τριάδας να είμαι πιστός στην Πατρίδα και το δημοκρατικό πολίτευμα, να υπακούω στο Σύνταγμα και τους νόμους και να εκπληρώνω ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου».

          Σύμφωνα με τις υπ’ αριθμούς πρωτοκόλλου 1608/28-5-2014 και 1855/18-6-2014 απαντήσεις του Γενικού Γραμματέα της Βουλής των Ελλήνων οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, οι βουλευτές του ΚΚΕ (πλην της κυρίας Γαρυφαλλιάς (Λιάνας) Κανέλλη) και ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Νικόλαος Σηφουνάκης, που εκλέχτηκαν από τις βουλευτικές εκλογές της 17-6-2012, ΣΥΝΟΛΟ (83) ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ δεν έδωσαν τον προβλεπόμενο δεσμευτικό από το Σύνταγμα όρκο, εκφράζοντας με επιστολές τους τις αντιθέσεις τους, οι μεν του ΣΥΡΙΖΑ επικαλούμενοι το άρθρο 13 του Συντάγματος «περί ανεξιθρησκίας» και το περί θρησκευτικής ελευθερίας άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που έχει φθάσει ως γνωστόν και μέχρι του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διά της προσφυγής του Μίνωος Κοκκινάκη (ΕυρΔΔΑ, απόφαση Κοκκινάκης, 25-5-1993, série A, αρ. 260-Α. Νομικό Βήμα 42 σελ. 528) και έχει επ’ αυτής εκδοθεί η από 25-5-1993 απόφαση του δικαστηρίου αυτού ότι η Ελληνική διάταξη εκρίθη από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ως απολύτως συμβιβαζομένη προς την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, οι δε του ΚΚΕ προτείνοντες την κατάργησή του και ως μηδέποτε ορκισθέντες, θεωρούμε ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ και ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗ ΤΗΝ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΩΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΟΔΩΝ.

Απόρροια της στάσης των ανωτέρω βουλευτών είναι, ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής και τους καθηγητές του Συνταγματικού Δικαίου (Π. Παραράς, Δημ. Τσάτσος) «Εάν ένας βουλευτής δεν ορκίζεται, δεν έχει τη δυνατότητα να ασκήσει τα καθήκοντά του, δηλαδή δεν μπορεί να μετέχει στις εργασίες της Βουλής, αφ’ ετέρου δε δεν δικαιούται να λαμβάνει τη σχετική εκ του Δημοσίου, βουλευτική αποζημίωση, αφού αυτή χορηγείται μόνο για την άσκηση του λειτουργήματός του.» Κατά το άρθρο 3 παράγραφο 3 του Κανονισμού της Βουλής «Αρνήσεις ή αντιρρήσεις για τη δόση του όρκου δεν επιτρέπονται» και κατά την διδαχή του Αριστόβουλου Μάνεση που καταγράφεται στο βιβλίο του «Συνταγματική θεωρία και πράξη 1954-1979 » Σελίς 460: «…νομική σημασία έχει μόνον η έννοια του τυπικού – γραπτού και αυστηρού  - Συντάγματος»

          Όμως οι βουλευτές δεν είναι ατομικά όργανα, αλλά όργανα μέλη ενός αμέσου και συλλογικού οργάνου του Κράτους, ήτοι της Βουλής έκαστος δε βουλευτής δεν εκφράζει αυτοτελώς τη θέληση του Κράτους, αλλά μόνον εν συμπράξει μετ’ άλλων βουλευτών κατά την συνεδρίαση της Βουλής. Οι βουλευτές δεν μπορούν να ασκήσουν τα καθήκοντά τους προ της ορκωμοσίας των. Όμως από τα επισυναφθέντα σε εμάς ακριβή αντίγραφα των πρακτικών της Βουλής υπάρχει σαφής παραβίαση του τυπικού του Συντάγματος κατ’ άρθρον 59 παράγραφο 1, γιατί με τις δηλώσεις τους οι ανωτέρω βουλευτές ΟΥΔΕΠΟΤΕ ορκίστηκαν άρα ΟΥΔΕΠΟΤΕ υπήρξαν και Βουλευτές.

Επισημάνεται, ότι παρ’ όλο που πολλές φορές τέθηκε το θέμα του όρκου στην σύνταξη του Συντάγματος το 1975 και στις αναθεωρητικές συνεδριάσεις της Βουλής (1986, 2001), ο Συνταγματικός Νομοθέτης επέμενε στη διατήρηση του περιεχομένου και του χαρακτήρα του όρκου όπως ισχύει και σήμερα. Η ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ (83) ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΟΤΙ ΟΡΚΙΣΘΗΚΑΝ ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, συνιστά τα αδικήματα της πλαστογραφίας από Δημόσια Αρχή, της κατάχρησης εξουσίας, της παράβασης καθήκοντος, διασπάθισης του δημοσίου χρήματος, της υπόθαλψης εγκληματία, της αποσιώπησης εγκλήματος, «Σύστασης Εγκληματικής Οργάνωσης», κατά την έννοια των παραγράφων 3 και 5 του αρθ. 187 ΠΚ, με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου περί καταχραστών, με όλες τις ποινικές και αστικές συνέπειες, που προκύπτουν από τις διατάξεις του ΚΠολΔ και του Π.Κ. Όμως η κυριότερη συνέπεια και που γι’ αυτήν προσφύγαμε στο ΑΕΔ είναι, ότι η Βουλή των Ελλήνων μετά τις εκλογές της 17-6-2012 ΕΙΝΑΙ ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΟΣ διότι δεν έχει συγκροτηθεί νόμιμα και στην πραγματικότητα έχει ογδόντα τρείς -83- κενές βουλευτικές έδρες. Όμως η Βουλή δεν μπορεί να λειτουργήσει με κενές έδρες και απαιτείται αναπληρωματική εκλογή για την πλήρωσή τους. Όταν δε οι κενές έδρες είναι πάνω από το ένα πέμπτο (20%) του όλου αριθμού των βουλευτών, όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση γιατί το 1/5 της Ελληνικής Βουλής είναι οι 60 έδρες, οι δε μη ορκισθέντες κατά το Σύνταγμα (άρθρο 59) είναι (83) βουλευτές, γίνεται αντιληπτό ότι ΟΛΗ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΑΠΟ 18-6-2012 και μετά είναι ΠΑΡΑΝΟΜΗ και ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΗ λόγω ΜΗ ΝΟΜΙΜΗΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ αυτής, οι δε νόμοι που έχουν ψηφισθεί έκτοτε είναι ΑΚΥΡΟΙ και κατά τα άρθρα 178, 179 Α.Κ. ως αντιβαίνοντες στα χρηστά ήθη. Άρα και οι νόμοι 4244/2014 και 4255/2014, που καθόρισαν το νομικό πλαίσιο ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΩΝ ΤΗΣ 25-5-2014 ΕΙΝΑΙ ΑΚΥΡΟΙ ως και τα προσβαλλόμενα υπ’ αριθμούς 58/2014 [ΦΕΚ Α΄ 101/22-4-2014 και 83/2014 [ΦΕΚ Α΄ 128/4 Ιουνίου 2014 Προεδρικά Διατάγματα ΚΑΙ ΕΞ ΑΥΤΟΥ ΜΟΝΟΥ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ, η ένστασή μας, ουσία βάσιμος, ισχύει νομικά κατά του κύρους των και πρέπει αυτές να ακυρωθούν καθώς και ο νόμος (Ν. 3986/2011, ΦΕΚ Α 152/2011) με τον οποίο ιδρύθηκε το ΤΑΙΠΕΔ.

Κατόπιν τούτου, όλοι οι Δημόσιοι Υπάλληλοι της χώρας, που έχουν ταχθεί με ΟΡΚΟ να τηρούν το Σύνταγμα και τους Νόμους του Ελληνικού Κράτους, έχουν ΘΕΣΜΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΙΘΑΡΧΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ, ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΟ ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ, ΠΟΥ ΑΠΟ την 5^η Οκτωβρίου 2009 ΕΧΕΙ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΩΣ ΟΜΗΡΟΣ ΞΕΝΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΔΙΑΠΡΑΤΤΟΝΤΑΣ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ.

Επειδή εκ της θεσμικής μας θέσεως ως συνταγματικού θεσμού (πολιτικός συνασπισμός κομμάτων και κινημάτων) κύριος σκοπός μας είναι η ΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ.

Επειδή εκ της ιδιότητάς μας αυτής και της νομικής μας υποχρέωσης, ως όργανα του Κράτους έχουμε ήδη προσφύγει στο ΑΝΩΤΑΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (κατ’ άρθρον 100 του Συντάγματος).

Επειδή ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΘΕΜΕΛΙΩΝΕΤΑΙ Η ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 120 παράγραφοι 3 και 4, ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ που ορίζεται ότι:              «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσον εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με την βία».

ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΩΤΕΡΩ ΛΟΓΟΥΣ

ΖΗΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΣΑΣ ΝΑ ΠΡΑΞΕΙ ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ 13^η Αυγούστου 2009  ΙΣΧΥΟΝΤΕΣ ΝΟΜΟΥΣ, να  κάνει τυπικά και ουσιαστικά δεκτή την πρόσθετη παρέμβασή μας υπέρ του κύρους της υπ’ αριθμό 197/2014 Πράξης του Ζ΄ Κλιμακίου [Δ΄ Διακοπών] του Ελεγκτικού Συνεδρίου, καθώς και την κύρια παρέμβαση εταιρίας με την επωνυμία «Hellenic Development Beteiligungs AG» που εδρεύει στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας, όπως εκπροσωπείται νόμιμα.

Να απορριφθεί η αίτηση ανάκλησης κατά της 197/2014 Πράξης του Ζ΄ Κλιμακίου [Δ΄ Διακοπών] του Ελεγκτικού Συνεδρίου καθώς και οι παρεμβάσεις που την υποστηρίζουν

ΑΘΗΝΑ 13^η Οκτωβρίου 2014

ΟΙ ΠΡΟΣΘΕΤΩΣ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΝΤΕΣ

ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ «ΕΛ.ΛΑ.Σ»

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΤΗΛΙΓΑΔΑΣ           

ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΣΜΥΡΛΗΣ           

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΚΕΚΑΣ