Είμαι άνθρωπος που λατρεύω την μουσική σε όλα της τα είδη. Δεν υπάρχει έκφρασή της που να μην μου αρέσει. Αισθάνομαι δυστυχής όταν κάποιοι λένε πως αγαπούν την μουσική, αλλά σε περιορισμένα της είδη. Την μουσική την αγαπάς ή δεν την αγαπάς. Όπως είναι "όλες" οι αγάπες, η εξής ΜΙΑ. Όσο γι αυτούς τους ελάχιστους θέλω να πιστεύω, που δεν ακούν καθόλου μουσική, δεν υπάρχουν λόγια περιγραφής.
Έτσι όμως αγαπητοί μου φίλοι είναι και η ζωή. Ή την αγαπάς ή δεν την αγαπάς, άσχετα πως την αντιμετωπίζει ο καθένας με τα βιώματά του. Γιατί όσοι έχουν άλλη γνώμη, απλά έχουν παρεξηγήσει την έννοια : ζωή και καλό θα τους κάνει να το ξαναεξετάσουν το θέμα.
Όπως και στην ζωή δεν υπάρχει κάτι που να πεις δεν μου αρέσει. Δεν μπορείς να κόβεις κομμάτια την ζωή. Η ζωή είναι μία και ενώνει όλους μας, χωρίς να ρωτά ποιός είναι ο καθένας. Μόνον ο θάνατος ψάχνει να βρει τα θύματά του. Ο άνθρωπος απλώς επιλέγει.
Τώρα αν είσαστε μιας ηλικίας Α και δεν μπορείτε να βλέπετε τα επίπεδα στομάχια των κοριτσιών σε κοινή θέα, κατά προτίμηση θα θέλατε να φορούσαν τις μακριές φούστες με τις κόπιτσες που κοντένουν (όπως επί Παγκάλου του αειμνήστου), είναι μια άλλη υπόθεση, χωρίς να απέχετε όμως απ' την καθαυτή ουσία του πράγματος. Όλα είναι θέμα οπτικής γωνίας και τρόπος σκέπτεσθαι.
Παράδειγμα, είχα μια συζήτηση πριν από λίγο με μία φίλη, η οποία είναι απολύτως πεπεισμένη, πως ο άνθρωπος έχει την καταστροφή μέσα του. Πως μπορεί να έχει την καταστροφή μέσα του, αφού οποιαδήποτε θρησκεία και να πάρεις από τις μονοθεϊστικές τουλάχιστον, ο άνθρωπος είναι προέλευσης Θείου φωτός ; Ποιά πλευρά έχει δίκιο ;;
Γιατί αν το σκεφτούμε καλλίτερα, νομίζω πως θα αλλάζαμε γνώμη. Το γιατί έχουμε δεύτερο εαυτό, κάτι που με επιμονή μας έκαναν να πιστεύουμε, θα βρούμε την απάντηση, αφού έχουμε δώσει πρώτα σαφή και στέρεα λύση, στο ερώτημα.
2LOVMUSIK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου