Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ* Σοκ, ισχυρό πολιτικό σοκ υπέστησαν οι πάνω από εκατό χιλιάδες κάτοικοι του Μπολτσάνο, μιας πόλης στα βόρεια της Ιταλίας, κοντά στα σύνορα με την Αυστρία, πριν από έναν μήνα. Γερμανόφωνοι στην πλειοψηφία τους, είδαν την πόλη τους να κατακλύζεται επί τρεις ημέρες από μια απίστευτη πλημμυρίδα 250.000 Ιταλών συμπατριωτών τους. Αφορμή ήταν η Εθνική Συνάθροιση των Αλπινιστών - του επίλεκτου σώματος των ιταλικών ενόπλων δυνάμεων με υποτιθέμενη ειδίκευση στις πολεμικές συγκρούσεις σε ορεινές περιοχές, κάτι σαν τα ΛΟΚ (Λόχοι Ορεινών Καταδρομών) της Ελλάδας. Αλπινιστές εν ενεργεία, έφεδροι, βετεράνοι συνοδευόμενοι από πολλές, πάρα πολλές δεκάδες χιλιάδες Ιταλούς που καμιά σχέση δεν είχαν με τους αλπινιστές παρέλυσαν κυριολεκτικά τη ζωή του Μπολτσάνο με αλλεπάλληλες παρελάσεις στους δρόμους. Η «τρικολόρε», η τρίχρωμη εθνική σημαία της Ιταλίας (πράσινο, λευκό, κόκκινο), κυριάρχησε παντού: στα χέρια των εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών, στους τοίχους, στις κολόνες, στα μπαλκόνια, στα παράθυρα των σπιτιών. Όποιος έχει στοιχειωδώς ακούσει κάτι γι αυτήν την περιοχή, αντιλαμβάνεται αμέσως ότι δεν επρόκειτο για κάποιο τυχαίο γεγονός. Οι «εισβολείς» από άλλα μέρη της Ιταλίας ήθελαν με την παρουσία και τις εκδηλώσεις τους να υπογραμμίσουν την «ιταλικότητα» αυτής της περιοχής της Ιταλίας. Μιας περιοχής που οι Ιταλοί αποκαλούν Αυτόνομη Επαρχία του Μπολτσάνο και του Άνω Αδίγη και οι γερμανόφωνοι κάτοικοί της, όπως και οι Αυστριακοί ή οι Γερμανοί, την αποκαλούν Αυτόνομη Επαρχία του Μπότσεν και του Νοτίου Τιρόλου! Η επαρχία αυτή προσαρτήθηκε στην Ιταλία το 1918. Η ιστορία της υπήρξε ταραγμένη στα χρόνια του φασισμού στην Ιταλία. Μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το 1946, στο Παρίσι όπου γίνονταν οι ειρηνευτικές συνομιλίες, ο Ιταλός πρωθυπουργός ντε Γκάσπερι και ο Αυστριακός υπουργός Εξωτερικών Γκρούμπερ συμφώνησαν μετά από τρικυμιώδεις διαπραγματεύσεις σε ένα αμοιβαία αποδεκτό πακέτο μέτρων για την προστασία των μειονοτήτων. Η συμβίωση όμως με τη γερμανόφωνη μειονότητα δεν ήταν πάντοτε τόσο αρμονική. Αντιθέτως, κάποιες φορές η κατάσταση γινόταν αφόρητη και οι αλπινιστές των ιταλικών ενόπλων δυνάμεων είναι συνδεδεμένοι ακριβώς με τις καταστάσεις εκτραχηλισμού, με αποτέλεσμα η παρουσία τους στο Μπολτσάνο να αφυπνίζει αισθήματα εχθρότητας παρά συμπάθειας. Δεν αναφερόμαστε στο γεγονός ότι οι αλπινιστές κατέλαβαν το Μπολτσάνο και το απέσχισαν από την Αυστρία στο τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Πολύ πιο οδυνηρές είναι οι μνήμες από τα γεγονότα του 1961. Τότε υπήρχε μια «Απελευθερωτική Επιτροπή του Νοτίου Τιρόλου (BAS)» της μειονότητας, η οποία ανατίναζε κολόνες μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος για να προσελκύσει την προσοχή των Ευρωπαίων στην απαράδεκτη, όπως εκτιμούσαν οι γερμανόφωνοι, συμπεριφορά των ιταλικών αρχών απέναντι στη μειονότητα. Η Ρώμη για να αντιμετωπίσει την κατάσταση έστειλε 21.000 πρόσθετους αλπινιστές στρατιώτες στην επαρχία. Ουσιαστικά επικράτησε κατάσταση στρατιωτικού νόμου, με αποτέλεσμα να υπάρξουν μέχρι και δολοφονίες κρατουμένων αγωνιστών της απελευθερωτικής επιτροπής που είχαν συλληφθεί και κρατούσαν σε στρατόπεδα των Ιταλών καραμπινιέρων της αστυνομίας, πέρα από τα συστηματικά βασανιστήρια! Οι γερμανόφωνοι μειονοτικοί του Μπολτσάνο είδαν έτσι πολύ εχθρικά την «εισβολή» με πρόσχημα τη συνάθροιση αλπινιστών. Υπήρξαν, μάλιστα, σφοδρότατες επικρίσεις εναντίον του συνέχεια εκλεγόμενου αρχηγού της τοπικής κυβέρνησης ονόματι Λούις Ντουρνβάλντερ για το γεγονός ότι συμμετείχε στις εκδηλώσεις αυτές. Ήταν μάλιστα στην εξέδρα μπροστά από την οποία έγινε η κεντρική πολύωρη παρέλαση των αλπινιστών, έχοντας δίπλα του τον υπουργό Άμυνας της Ιταλίας, των ανώτατο αξιωματικό των αλπινιστών και το προεδρείο της Εθνικής Συνάθροισης των Αλπινιστών. Ευνόητο είναι ότι τόσο ο τοπικός πρωθυπουργός Ντουρνβάλντερ όσο και ο δήμαρχος του Μπολτσάνο Λουίτζι Σπανιόλι συμμετείχαν στους εορτασμούς προσπαθώντας να υποβαθμίσουν τον διχαστικό χαρακτήρα τους και να αποτρέψουν όσο περνάει από το χέρι τους την αναβίωση του ζοφερού παρελθόντος της επαρχίας και μάλιστα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης. Δεν φαίνεται πάντως να πέτυχαν τον στόχο τους. Σημεία των καιρών... ΕΠΙΚΡΙΣΕΙΣ«Συναδέλφωση με τους κατακτητές» Ο οικονομική κρίση που σαρώνει την Ευρώπη οδηγεί στην αναβίωση αντιθέσεων και συγκρούσεων εθνικού χαρακτήρα που θεωρούνταν ξεπερασμένες, οριστικά διευθετημένες. Η αναμόχλευση των παθών στον Άνω Αδίγη της Ιταλίας είναι μια ακόμη εκδήλωση αυτού του φαινομένου. «Συναδέλφωση με τον κατακτητή και τη δύναμη κατοχής(!)» χαρακτήρισε κάτοικος της επαρχίας που ανήκει στη γερμανική μειονότητα την συμμετοχή του τοπικού πρωθυπουργού σε εκδηλώσεις που είχαν στόχο να υπογραμμίσουν τον ιταλικό χαρακτήρα της περιοχής, όπως αναφέρει η γερμανική συντηρητική εφημερίδα «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε». Κάθε άλλο παρά θλίψη προκαλούν φυσικά στο Βερολίνο τέτοια περιστατικά. *Δημοσιεύτηκε στο ΕΘΝΟΣ την Δευτέρα 9 Ιουλίου 2012 http://www.iskra.gr/ http://1greek.wordpress.com/ «ΕΙΣΒΟΛΗ» ΙΤΑΛΩΝ ΣΤΗ... ΧΩΡΑ ΤΟΥΣ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Σοκ, ισχυρό πολιτικό σοκ υπέστησαν οι πάνω από εκατό χιλιάδες κάτοικοι του Μπολτσάνο, μιας πόλης στα βόρεια της Ιταλίας, κοντά στα σύνορα με την Αυστρία, πριν από έναν μήνα. Γερμανόφωνοι στην πλειοψηφία τους, είδαν την πόλη τους να κατακλύζεται επί τρεις ημέρες από μια απίστευτη πλημμυρίδα 250.000 Ιταλών συμπατριωτών τους. Αφορμή ήταν η Εθνική Συνάθροιση των Αλπινιστών - του επίλεκτου σώματος των ιταλικών ενόπλων δυνάμεων με υποτιθέμενη ειδίκευση στις πολεμικές συγκρούσεις σε ορεινές περιοχές, κάτι σαν τα ΛΟΚ (Λόχοι Ορεινών Καταδρομών) της Ελλάδας.

Αλπινιστές εν ενεργεία, έφεδροι, βετεράνοι συνοδευόμενοι από πολλές, πάρα πολλές δεκάδες χιλιάδες Ιταλούς που καμιά σχέση δεν είχαν με τους αλπινιστές παρέλυσαν κυριολεκτικά τη ζωή του Μπολτσάνο με αλλεπάλληλες παρελάσεις στους δρόμους. Η «τρικολόρε», η τρίχρωμη εθνική σημαία της Ιταλίας (πράσινο, λευκό, κόκκινο), κυριάρχησε παντού: στα χέρια των εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών, στους τοίχους, στις κολόνες, στα μπαλκόνια, στα παράθυρα των σπιτιών.
Όποιος έχει στοιχειωδώς ακούσει κάτι γι αυτήν την περιοχή, αντιλαμβάνεται αμέσως ότι δεν επρόκειτο για κάποιο τυχαίο γεγονός. Οι «εισβολείς» από άλλα μέρη της Ιταλίας ήθελαν με την παρουσία και τις εκδηλώσεις τους να υπογραμμίσουν την «ιταλικότητα» αυτής της περιοχής της Ιταλίας. Μιας περιοχής που οι Ιταλοί αποκαλούν Αυτόνομη Επαρχία του Μπολτσάνο και του Άνω Αδίγη και οι γερμανόφωνοι κάτοικοί της, όπως και οι Αυστριακοί ή οι Γερμανοί, την αποκαλούν Αυτόνομη Επαρχία του Μπότσεν και του Νοτίου Τιρόλου!

Η επαρχία αυτή προσαρτήθηκε στην Ιταλία το 1918. Η ιστορία της υπήρξε ταραγμένη στα χρόνια του φασισμού στην Ιταλία. Μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το 1946, στο Παρίσι όπου γίνονταν οι ειρηνευτικές συνομιλίες, ο Ιταλός πρωθυπουργός ντε Γκάσπερι και ο Αυστριακός υπουργός Εξωτερικών Γκρούμπερ συμφώνησαν μετά από τρικυμιώδεις διαπραγματεύσεις σε ένα αμοιβαία αποδεκτό πακέτο μέτρων για την προστασία των μειονοτήτων.

Η συμβίωση όμως με τη γερμανόφωνη μειονότητα δεν ήταν πάντοτε τόσο αρμονική. Αντιθέτως, κάποιες φορές η κατάσταση γινόταν αφόρητη και οι αλπινιστές των ιταλικών ενόπλων δυνάμεων είναι συνδεδεμένοι ακριβώς με τις καταστάσεις εκτραχηλισμού, με αποτέλεσμα η παρουσία τους στο Μπολτσάνο να αφυπνίζει αισθήματα εχθρότητας παρά συμπάθειας. Δεν αναφερόμαστε στο γεγονός ότι οι αλπινιστές κατέλαβαν το Μπολτσάνο και το απέσχισαν από την Αυστρία στο τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Πολύ πιο οδυνηρές είναι οι μνήμες από τα γεγονότα του 1961. Τότε υπήρχε μια «Απελευθερωτική Επιτροπή του Νοτίου Τιρόλου (BAS)» της μειονότητας, η οποία ανατίναζε κολόνες μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος για να προσελκύσει την προσοχή των Ευρωπαίων στην απαράδεκτη, όπως εκτιμούσαν οι γερμανόφωνοι, συμπεριφορά των ιταλικών αρχών απέναντι στη μειονότητα.

Η Ρώμη για να αντιμετωπίσει την κατάσταση έστειλε 21.000 πρόσθετους αλπινιστές στρατιώτες στην επαρχία. Ουσιαστικά επικράτησε κατάσταση στρατιωτικού νόμου, με αποτέλεσμα να υπάρξουν μέχρι και δολοφονίες κρατουμένων αγωνιστών της απελευθερωτικής επιτροπής που είχαν συλληφθεί και κρατούσαν σε στρατόπεδα των Ιταλών καραμπινιέρων της αστυνομίας, πέρα από τα συστηματικά βασανιστήρια!

Οι γερμανόφωνοι μειονοτικοί του Μπολτσάνο είδαν έτσι πολύ εχθρικά την «εισβολή» με πρόσχημα τη συνάθροιση αλπινιστών. Υπήρξαν, μάλιστα, σφοδρότατες επικρίσεις εναντίον του συνέχεια εκλεγόμενου αρχηγού της τοπικής κυβέρνησης ονόματι Λούις Ντουρνβάλντερ για το γεγονός ότι συμμετείχε στις εκδηλώσεις αυτές. Ήταν μάλιστα στην εξέδρα μπροστά από την οποία έγινε η κεντρική πολύωρη παρέλαση των αλπινιστών, έχοντας δίπλα του τον υπουργό Άμυνας της Ιταλίας, των ανώτατο αξιωματικό των αλπινιστών και το προεδρείο της Εθνικής Συνάθροισης των Αλπινιστών.

Ευνόητο είναι ότι τόσο ο τοπικός πρωθυπουργός Ντουρνβάλντερ όσο και ο δήμαρχος του Μπολτσάνο Λουίτζι Σπανιόλι συμμετείχαν στους εορτασμούς προσπαθώντας να υποβαθμίσουν τον διχαστικό χαρακτήρα τους και να αποτρέψουν όσο περνάει από το χέρι τους την αναβίωση του ζοφερού παρελθόντος της επαρχίας και μάλιστα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης. Δεν φαίνεται πάντως να πέτυχαν τον στόχο τους.

Σημεία των καιρών...

ΕΠΙΚΡΙΣΕΙΣ
«Συναδέλφωση με τους κατακτητές»

Ο οικονομική κρίση που σαρώνει την Ευρώπη οδηγεί στην αναβίωση αντιθέσεων και συγκρούσεων εθνικού χαρακτήρα που θεωρούνταν ξεπερασμένες, οριστικά διευθετημένες. Η αναμόχλευση των παθών στον Άνω Αδίγη της Ιταλίας είναι μια ακόμη εκδήλωση αυτού του φαινομένου. «Συναδέλφωση με τον κατακτητή και τη δύναμη κατοχής(!)» χαρακτήρισε κάτοικος της επαρχίας που ανήκει στη γερμανική μειονότητα την συμμετοχή του τοπικού πρωθυπουργού σε εκδηλώσεις που είχαν στόχο να υπογραμμίσουν τον ιταλικό χαρακτήρα της περιοχής, όπως αναφέρει η γερμανική συντηρητική εφημερίδα «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε». Κάθε άλλο παρά θλίψη προκαλούν φυσικά στο Βερολίνο τέτοια περιστατικά.

*Δημοσιεύτηκε στο ΕΘΝΟΣ την Δευτέρα 9 Ιουλίου 2012

http://www.iskra.gr/ 
http://1greek.wordpress.com/