Τα όσα «όμορφα» έγιναν και τελικά οδήγησαν στην αλλαγή της ηγεσίας
στον στρατό ξηράς είναι λίγο πολύ γνωστά. Το βασικό ερώτημα, ωστόσο,
είναι γιατί (για ποιον λόγο) έγιναν. Εκεί ίσως να υπάρχει μεγαλύτερο
ενδιαφέρον από αυτό που έχει να κάνει με τις καριέρες, την προώθηση
«δικών μας παιδιών» και όλα αυτά τα συνηθισμένα τα οποία ουδέποτε και
πουθενά δεν ξεριζώθηκαν.
Υπό αυτήν την έννοια, θεωρούμε ότι ο Κωνσταντίνος Γκίνης, ο οποίος
ήρθε στη θέση του παραιτηθέντα (ο πρώτος στα χρονικά παραιτηθείς για
λόγους ευθιξίας) αρχηγού ΓΕΣ Κωνσταντίνου Ζιαζιά, είναι και αυτός καθ’
όλα άξιος αξιωματικός όπως και ο προκάτοχός του. Θα λέγαμε μάλιστα ότι
και αυτός, ο νέος αρχηγός, αν τον καλούσε ο πολιτικός του προϊστάμενος
στις 2 τη νύχτα για να του παραδώσει ένα μπιλιετάκι με προαγωγές και
μετακινήσεις ανώτερων αξιωματικών, απλώς για να το υπογράψει, θα έπραττε
το ίδιο. Ειδικά αν εκεί, σ’ εκείνο το μπιλιετάκι, έβλεπε κάποια
εξόφθαλμα παραδείγματα προώθησης... πολύ δικών μας παιδιών που - για
παράδειγμα - δεν πρόλαβαν να αποσβέσουν ούτε τα έξοδα της μετακόμισης
από μεταθέσεις σε μεγάλα ΝΑΤΟϊκά πόστα. Επίσης, θεωρούμε ότι και ο νέος
αρχηγός του στρατού δεν θα βιαστεί - όπως και ο προκάτοχός του - να
συμφωνήσει για την παραλαβή της αμερικανικής «δωρεάς» των αρμάτων, πριν
την κοστολογήσει οικονομικά και επιχειρησιακά. Γιατί, απ’ ό,τι ακούσαμε,
αυτή η «καχυποψία» γύρω από τα συγκεκριμένα αμερικανικά δώρα ήταν και η
σταγόνα που... έπνιξε τελικά τον τέως αρχηγό Ζιαζιά. Α.Χ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου