Ο Φουτουρισμός είναι λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό κίνημα του 20ου αιώνα που ξεκίνησε στην Ιταλία και υιοθετήθηκε κυρίως από ξένες χώρες. Ο Φουτουρισμός αναπτύχθηκε σχεδόν σε όλες της μορφές της τέχνης, τη ζωγραφική, τη γλυπτική, την ποίηση, τη μουσική και το θέατρο. Εισήγαγε κάθε νέα καλλιτεχνική έκφραση και χαιρέτησε κάθε τεχνολογική πρόοδο, ως θρίαμβο του ανθρώπου απέναντι στην φύση. Φαίνεται το κίνημα θεώρησε εκ πεποιθήσεως πολύ ντεμοντέ το φυσικό επίτευγμα, πάνω στο οποίο ο άνθρωπος έπρεπε να θριαμβεύσει. Ο ιδρυτής του κινήματος και ποιητής Φίλιππο Τομάσο Μαρινέττι έγραφε : «O Φουτουρισμός βασίζεται στην πλήρη ανανέωση της ανθρώπινης ευαισθησίας, που προκαλείται από τις μεγάλες επιστημονικές ανακαλύψεις. Oι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τον τηλέγραφο, το τηλέφωνο, το φωνόγραφο, το ποδήλατο, τη μοτοσικλέτα, το αυτοκίνητο, το υπερωκεάνιο, το πηδαλιοχούμενο, το αεροπλάνο, τον κινηματογράφο, τη μεγάλη εφημερίδα, δεν έχουν ανακαλύψει ακόμη πως αυτά τα μέσα επικοινωνίας, μεταφοράς και πληροφόρησης ασκούν αποφασιστική επίδραση στην ψυχή τους». giorgossarris Δίκιο είχε, όμως εκείνος το εκλάβανε ως πρόοδο και όχι ως κατακερματισμό της σκέψης και της ανθρώπινης ύπαρξης. Και αλλού αναφέρει «Διακηρύσσουμε πως η λαμπρότητα του κόσμου πλουτίστηκε με μια καινούργια ομορφιά : Την ομορφιά της ταχύτητας. Ενα βρυχώμενο αυτοκίνητο κούρσας που μοιάζει να τρέχει πάνω σε ένα πολυβόλο, είναι πιο ωραιότερο από την Ν ί κ η τ η ς Σ α μ ο θ ρ ά κ η ς» ! invenio Η μηχανή έγινε μέσον «θέλησις δύναμης και τάξης». Η διαχρονική ΝΙΚΗ πάντως δεν έχασε τίποτα από την διαχρονική της αξία και νόημα στον χρόνο, όσο και αν τα τεχνολογικά επιτεύγματα «προχώρησαν». Το αυτοκίνητο κούρσας όμως έπαψε να υπάρχει ως διαχρονική αξία, από μια άλλη καλλίτερη τεχνολογία που το αντικατέστησε και το παραγκώνισε στον χρόνο. Ο Φουτουρισμός επαγγέλλεται την ανάδειξη του τεχνολογικού πολιτισμού ως πρότυπο όχι μόνον καλλιτεχνικής αλλά και κοινωνικής οργάνωσης. Τέθηκε ως εμπροσθοφυλακή, σχέσης του φουτουρισμού με τις μάζες και τις ολοκληρωτικές ιδεολογίες καθώς και για την ανάδειξη της ατομικής σφραγίδας και προσωπικότητας. Ένα κίνημα που ως πολεμοχαρές και υπέρμαχος της μηχανολατρείας , γεννιέται ως συνώνυμο του φασισμού. Εφάρμοσε μέσω του καλλιτεχνικού κόσμου πρακτικές προπαγανδισμού, χειραγώγησης και διδαχής . Έτσι μανιφέστα, εκδηλώσεις, αφίσες ενσωματώθηκαν «φουτουριστικά» (!!) στα πολιτικά κινήματα. Η "χρυσή" τομή είχει βρεθεί, ανάμεσα στην ψυχαγωγία, την διαπαιδαγώγηση και την αυτονόμηση. « Η προλεταριακή επανάσταση άδραξε τον φουτουρισμό σε ορισμένο στάδιο και τον έσπρωξε μπροστά. Οι φουτουριστές γίνανε κομμουνιστές» τους οποίους κάποιοι άλλοι αν δεν τους ξεπέρασαν, πάντως τους ακολούθησαν ως ακόμα πιο πειθήνια ικανότεροι και πειστικοί. Ο πόλεμος ξεκίνησε με πρόταγμα την καταστροφή κάθε μνημείου ως κίνημα απαλλαγής κάθε θεσμοθετημένου παρελθόντος και «τυραννίας» εκπορευόμενη από την παράδοση. Σύνθημα «μαζική κουλτούρα – υψηλή τέχνη» . Ο φουτουρισμός επιφανειακά και μόνον αντιστάθηκε στον αστικό διαχωρισμό υψηλής – χαμηλής κουλτούρας, χωρίς να καταφέρει να αποφύγει τις αρχές του καπιταλισμού και την ηγεμονική θέση των αστών σε αυτές. Πρώτα εργαλεία της φουτουριστικής νεωτερικής μαζικοποίησης, ήταν τα καμπαρέ και το θέατρο βαριετέ, συγχωνεύοντας την μαζική μιμητική κουλτούρα με τον μοντερνισμό. Αυτό το είδος εκμοντερνισμού, έφερε θανάσιμο πλήγμα στην αστική αντίληψη περί παιδείας και κουλτούρας. Η μαζικοποίηση της φουτουριστικής τέχνης, σηματοδότησε την κακώς εννοούμενη, οικουμενική κουλτούρα. Το 1906 ξεκινά για πρώτη φορά, ο θεσμός των διεθνών εμπορικών εκθέσεων, ο επαγγελματισμός του αθλητισμού και νέα ψυχαγωγικά αθλήματα (τέτοια σύγχρονα υπάρχουν ή υπήρξαν πολλά στην τηλεόραση του Ελλαδιστάν, με πρώτο και καλλίτερο το Big brother). Τέτοιου είδους ιδέες, η λατρεία της μηχανής και του πολέμου σε κάθε τι παλαιό, είχε σκοπό την υποταγή και προσήλωση των εργατών στην μαζική κατανάλωση , την αποπροσωποποίηση τους, ώστε να μην έχουν αντικαθεστωτικές αξιώσεις. Η μέθοδος είχε σκοπό να εξαπλώσει τον μύθο της συνένωσης του ετερόκλιτου που στοιβάζεται στα αστικά κέντρα-πόλεις, διεκδικώντας την πρωτοπορία στην καλλιτεχνική και κοινωνικοπολιτική ζωή. Το κίνημα εξαπλώθηκε και στην αρχιτεκτονική. Σπίτια που μοιάζουν με αεροπλάνα ή τρένα καφετέριες , αεροπλάνα που μοιάζουν με μπαλκόνια, άνθρωποι από βίδες, αεριωθούμενα κρεβάτια. Ο φουτουρισμός μπήκε σε μουσεία, έγινε ακαδημαϊσμός. Μάλιστα διάβαζα πως για το τζαμί των Αθηνών, είχαν προθυμοποιηθει οι Ζαχά Χαντίντ και Ταντάο ΄Αντο που χαρακτηρίζονται ως αναμορφωτές της σκέψης και της εφαρμογής μέχρι πρώτεινος του φουτουριστικού Αρχιτεκτονικού μοντέλου . Η Ζαχά Χαντίντ είναι η πιο διάσημη γυναίκα αρχιτέκτων στον κόσμο. Το όνομά της άρχισε να συζητιέται και στη χώρα μας, όταν έγινε γνωστό ότι προθυμοποιήθηκε να σχεδιάσει το μουσουλμανικό τέμενος της Αθήνας και μάλιστα αφιλοκερδώς ,πράγμα που αργότερα διαψεύσθηκε . http://candela-parathinalos.blogspot.gr/2011/04/zaha-hadid-tantao-anto-h.html Αλλά ας επιστρέψουμε στο παρελθόν. Σε έκθεση ζωγραφικής επί εποχής Μεταξά, η εφημερίδα ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ το 1941 έγραφε «ωθούμενοι από την ιδεολογίαν της τάσεώς των, απέρριψαν έργα Ακαδημαϊκών ζωγράφων με διεθνές κύρος, με ανώτερα βραβεία, την ίδιαν στιγμήν που αυτοί οι απορριφθέντες από την juri των φουτουριστών , εβραβεύοντο από την Διεθνήν έκθεσιν των Παρισίων, όπως είναι ο Βικάτος, ο Παπαπαναγιώτου και άλλοι {…….} ,τέλος πάντων παρουσιάστηκε μια ρούσικη σαλάτα και, το αποτέλεσμα ήτο ότι η έκθεση εκείνη απέτυχε» ΖΗΤΩ Η ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ ήταν ακόμα ένα σύνθημα του Φουτουρισμού, στα όρια του μοντερνισμού και της επαναστατικής πρωτοπορίας. Γι αυτό και τον ενστερνίστηκε, περισσότερο η Ρωσική επαναστατική κοινωνία ! Η ρήξη με τον συμβολισμό είναι ενσυνείδητη και προγραμματισμένη. «Βία σε κάθε τι που κάνει την ζωή άσχημη» . Σύνθημα εξ ίσου οικειοποιημένο και διαστρεβλωμένο, από την Αναρχία και τον αντικαθεστωτισμό. (Ιδού γιατί ο ΓΑΠ διακήρυττε είμαι αντικαθεστωτικός !!) Στην ζωγραφική προσπαθεί να αποδώσει έννοιες και εντυπώσεις, από θέματα χωρίς συνοχή, σε τεμαχισμένες παραστάσεις , διαμελισμούς , σε πλήρη σύγχυση. Στην δε μουσική διαγράφονται οι κανόνες αρμονίας, με αντικατάσταση από κραυγές, θορύβους και σειρήνες. Όσο για την ποίηση κατάργησε το μέτρο και κάθε ποιητικό γλωσσολογικό κανόνα. Δεν ξέφυγε όμως και το υπερπέραν. Έπρεπε και αυτό να γίνει φουτουριστικό. Έπρεπε το κενό του απείρου να γεμίσει με φουτουριστικές φαντασιώσεις. Η πλοκή ξεπέρασε τα όρια της λογικής, όπου δεσπόζουν : εχθρικοί αστέρες, φαντάσματα που χειρίζονται μηχανές ή είναι τα ίδια μηχανές, κάποιοι τρελοί που κτυπούν τα φτερά τους στους τοίχους της πόλης, γιατί όχι και του ουρανού. Το κίνημα στα πρώτα του βήματα περιφρονούσε την γυναίκα , καλώντας την αργότερα να χειραφετηθεί εντός του κινήματος. Η «τυραννία» του έρωτα και ο «τυραννικός» ρομαντισμός θεωρήθηκαν ξεπερασμένες έννοιες, σαν τον κοινοβουλευτισμό. Το τυράκι τράβηξε το ενδιαφέρον του θηλυκού φύλου που προσπαθούσε να ξεφύγει από τις πατρογονικές παραδόσεις και τις ηθικές δεσμεύσεις. Ενώ εξυμνεί την προστασία της προς αποφυγή της εκμετάλλευσής της, εντάσσεται στον μοντερνοποίηση των ιδεών. (Φουτουριστικός Φεμινισμός ) Για τον φουτουρισμό γράφει χαρακτηριστικά ο Χρυσάνθης στον Ελληνικό τύπο «εντούτοις, μίαν απορίαν, αντί άλλης απαντήσεως θα ήθελα να απευθύνω προς τους Μελλοντιστάς. Πολύ καλά, να καταρρίψωμεν αγάλματα και πίνακας, να καύσωμεν Όμηρο, Σαίξπηρ και ευαγγέλιον. Και έπειτα ; Ποιος μας εγγυάται ότι αυτά θα αναπληρωθούν ; Οι Μελλοντισταί θα μας δώσουν μεγαλύτερα αριστουργήματα εκείνων που παρήγαγον οι αιώνες ; Ή μήπως αι μεγαλοφυΐαι φυτρώνουν ως μανιτάρια ; » invenio Το κίνημα με άλλα λόγια, βασάνισε την αρμονία της ψυχής και του νου, με την στροφή στην ατομικότητα ως έκφραση ψυχής, που παρ’ όλα αυτά δεν συνάδουν με την πρακτική της συλλογικότητας για την αστική χειραφέτηση των ηθών και θεσμών. Μιλάμε για πλήρη σύγχυση . Η μεταπολεμική Ευρώπη έθεσε (ή της έθεσαν), νέα ερωτήματα στον εαυτό της και το κενό έπρεπε να γεμίσει με κάτι που θα ξεπερνούσε τα προηγούμενα όρια των εθνικών κρατών. Τα καθιερωμένα συστήματα έπρεπε να σπάσουν, αναπτύσσοντας ένα πόλεμο κατά των πνευματικών πειθαρχιών. Η Ελλάδα βρέθηκε στον 20 αιώνα σε πνευματικό μαρασμό (αυτό που βιώνουμε σήμερα), με την απώλεια σημαντικών προσώπων στα πεδία των μαχών, της Μικρασιατικής καταστροφής, γενικότερα «άκμαζε» η παρακμή, οπότε οι νέες γενιές ζυμώθηκαν με φουτουριστικές ιδέες του κάθε ξενομανή – ξενολάτρη –ξενοτραφή , Γαλλοτραφή ή Αγγλοτραφή ή Ρωσοτραφή , στα οποία οφείλεται η στέρηση κάθε πνοής ιδεαλισμού , φιλοσοφίας και πνευματικότητας. Το μοντέρνο, ο μιμητισμός έγινε η κουλτούρα του Νεοέλληνα. Επήλθαν : η συρρίκνωση της ηθικής οπτικής με την ενσωμάτωση ετερόκλιτων στοιχείων και ιδεολογημάτων, η υποβάθμιση των αξιών και αρχών μέσω της υλιστικής αλλοφροσύνης , προσδίδοντας την εικόνα ενός ουτοπικού αμιγούς ιμπεριαλιστικού μοντέλου. Το κίνημα κατόπιν όλων αυτών δεν μπορεί παρά να εξεταστεί ενδοσυστημικά σε όλες τις εκφάνσεις : δημοσιογραφικά, ιδεολογικά, φιλοσοφικά, πολιτικά, κοινωνικά, με την εμπλοκή του σε όλα τα υπάρχοντα συστήματα. Ειδικά για τον Νεοέλληνα έχουν βαρύτητα οι παρατηρήσεις του Καραχάλιου invenio «Αμ τους ξέρω τους Νεοέλληνες καλά. Γράψε τους τα ίδια από αυτά που διαβάζουν κάθε μέρα, αλλά με κάποιον άλλο τρόπο, πες τους πως ο ουρανός βρέχει σαμάρια, κόλλησε τους δυο-τρείς παραδοξολογίες, κοντά σε τίποτα λογογραφικές αρλούμπες και θα τους ίδης όλους να τεντώσουν τα αυτιά και να γουρλώσουν τα μάτια και θα ανοίξουν το χρυσό στοματάκι τους για να μιλούν μέρες και μήνες γι αυτές τις αρλούμπες. Δείξε μάλιστα πως έχεις γνώσεις ιστορικές, μυθολογικές, γλωσσοπλαστικές, στιχουργικές και η δουλειά σου έγινε. Θα μιλούν όλοι για την δουλειά σου αυτή και θα γίνεις ο άνθρωπος της ημέρας », που αποδεικνύει περίτρανα την διάχυση και την αλληλοδιαπλοκή σε καθαρά διασυστημικό πλαίσιο. Θα έκλεινα το κείμενο με μία ρήση « Ο Φουτουρισμός είναι η προσωποποίηση της ανθρώπινης μισαλλοδοξίας και του μηδενισμού» που ήλθε η ώρα της βύθισης του, ως ένας κακόγουστος φουτουριστικός μύθος μαγειρικής. Νάγια Ο ΦΟΥΤΟΥΡΙΣΜΟΣ ΩΣ Η ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑΣ

Ο Φουτουρισμός είναι λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό κίνημα του 20^ου αιώνα που ξεκίνησε στην Ιταλία και υιοθετήθηκε κυρίως από ξένες χώρες.  

Ο Φουτουρισμός αναπτύχθηκε σχεδόν σε όλες της μορφές της τέχνης, τη ζωγραφική, τη γλυπτική, την ποίηση, τη μουσική και το θέατρο. Εισήγαγε κάθε νέα καλλιτεχνική έκφραση και χαιρέτησε κάθε τεχνολογική πρόοδο, ως θρίαμβο  του ανθρώπου απέναντι στην φύση.  Φαίνεται το κίνημα θεώρησε εκ πεποιθήσεως  πολύ ντεμοντέ το φυσικό επίτευγμα, πάνω στο οποίο ο άνθρωπος έπρεπε να θριαμβεύσει.   

Ο ιδρυτής του κινήματος και ποιητής Φίλιππο Τομάσο  Μαρινέττι έγραφε : «O Φουτουρισμός βασίζεται στην πλήρη ανανέωση της ανθρώπινης ευαισθησίας, που προκαλείται από τις μεγάλες επιστημονικές ανακαλύψεις. Oι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τον τηλέγραφο, το τηλέφωνο, το φωνόγραφο, το ποδήλατο, τη μοτοσικλέτα, το αυτοκίνητο, το υπερωκεάνιο, το πηδαλιοχούμενο, το αεροπλάνο, τον κινηματογράφο, τη μεγάλη εφημερίδα, δεν έχουν ανακαλύψει ακόμη πως αυτά τα μέσα επικοινωνίας, μεταφοράς και πληροφόρησης ασκούν αποφασιστική επίδραση στην ψυχή τους». 

giorgossarris  Δίκιο είχε, όμως εκείνος το εκλάβανε ως πρόοδο και όχι ως κατακερματισμό της σκέψης και της ανθρώπινης ύπαρξης.

Και αλλού αναφέρει «Διακηρύσσουμε πως η λαμπρότητα του κόσμου πλουτίστηκε με μια καινούργια ομορφιά : Την ομορφιά της ταχύτητας. Ενα βρυχώμενο αυτοκίνητο κούρσας που μοιάζει να τρέχει πάνω σε ένα πολυβόλο, είναι πιο ωραιότερο από την Ν ί κ η  τ η ς  Σ α μ ο θ ρ ά κ η ς»  !   invenio

Η μηχανή έγινε μέσον «θέλησις δύναμης και τάξης».  Η διαχρονική ΝΙΚΗ πάντως δεν έχασε τίποτα από την διαχρονική της αξία και νόημα στον χρόνο, όσο και αν τα τεχνολογικά επιτεύγματα «προχώρησαν». Το αυτοκίνητο κούρσας όμως έπαψε να υπάρχει ως διαχρονική αξία, από μια άλλη καλλίτερη τεχνολογία που το αντικατέστησε και το παραγκώνισε στον χρόνο.

Ο Φουτουρισμός επαγγέλλεται την ανάδειξη του τεχνολογικού πολιτισμού  ως πρότυπο όχι μόνον καλλιτεχνικής αλλά και κοινωνικής οργάνωσης. Τέθηκε ως εμπροσθοφυλακή, σχέσης του φουτουρισμού  με τις μάζες και τις ολοκληρωτικές ιδεολογίες καθώς και για την ανάδειξη της ατομικής σφραγίδας και προσωπικότητας. Ένα κίνημα που ως πολεμοχαρές και υπέρμαχος της μηχανολατρείας , γεννιέται ως συνώνυμο του φασισμού.  Εφάρμοσε μέσω του καλλιτεχνικού κόσμου πρακτικές προπαγανδισμού, χειραγώγησης και διδαχής . Έτσι μανιφέστα, εκδηλώσεις, αφίσες ενσωματώθηκαν «φουτουριστικά» (!!) στα πολιτικά κινήματα. Η "χρυσή" τομή είχει βρεθεί, ανάμεσα στην ψυχαγωγία, την διαπαιδαγώγηση και την αυτονόμηση.   

« Η προλεταριακή επανάσταση άδραξε τον φουτουρισμό σε ορισμένο στάδιο και τον έσπρωξε μπροστά. Οι φουτουριστές γίνανε κομμουνιστές» τους οποίους κάποιοι άλλοι αν δεν τους ξεπέρασαν, πάντως τους ακολούθησαν ως ακόμα πιο πειθήνια ικανότεροι και πειστικοί.

Ο πόλεμος ξεκίνησε με πρόταγμα την καταστροφή κάθε μνημείου ως κίνημα απαλλαγής κάθε θεσμοθετημένου παρελθόντος και «τυραννίας» εκπορευόμενη από την παράδοση.   Σύνθημα «μαζική κουλτούρα – υψηλή τέχνη» . Ο φουτουρισμός επιφανειακά και μόνον αντιστάθηκε στον αστικό διαχωρισμό υψηλής – χαμηλής κουλτούρας, χωρίς να καταφέρει να αποφύγει τις αρχές του καπιταλισμού και την ηγεμονική θέση των αστών σε αυτές.  Πρώτα εργαλεία της φουτουριστικής νεωτερικής μαζικοποίησης, ήταν τα καμπαρέ και το θέατρο βαριετέ, συγχωνεύοντας την μαζική μιμητική κουλτούρα με τον μοντερνισμό. Αυτό το είδος εκμοντερνισμού, έφερε θανάσιμο πλήγμα στην αστική αντίληψη περί παιδείας και κουλτούρας. Η μαζικοποίηση της φουτουριστικής τέχνης, σηματοδότησε την κακώς εννοούμενη, οικουμενική κουλτούρα.  Το 1906 ξεκινά για πρώτη φορά, ο θεσμός των διεθνών εμπορικών εκθέσεων, ο επαγγελματισμός του αθλητισμού και νέα ψυχαγωγικά αθλήματα (τέτοια σύγχρονα υπάρχουν ή υπήρξαν πολλά στην τηλεόραση του Ελλαδιστάν, με πρώτο και καλλίτερο το Big brother). 

Τέτοιου είδους ιδέες, η λατρεία της μηχανής και του πολέμου σε κάθε τι παλαιό, είχε σκοπό την υποταγή και προσήλωση των εργατών στην μαζική κατανάλωση , την αποπροσωποποίηση  τους, ώστε να μην έχουν αντικαθεστωτικές αξιώσεις.   Η μέθοδος είχε σκοπό να εξαπλώσει τον μύθο της συνένωσης του ετερόκλιτου που στοιβάζεται στα αστικά κέντρα-πόλεις, διεκδικώντας την πρωτοπορία στην καλλιτεχνική και κοινωνικοπολιτική ζωή. 

Το κίνημα εξαπλώθηκε και στην αρχιτεκτονική. Σπίτια που μοιάζουν με αεροπλάνα ή τρένα καφετέριες , αεροπλάνα που μοιάζουν με μπαλκόνια, άνθρωποι από βίδες, αεριωθούμενα κρεβάτια. Ο φουτουρισμός μπήκε σε μουσεία, έγινε ακαδημαϊσμός.

Μάλιστα διάβαζα πως για το τζαμί των Αθηνών, είχαν προθυμοποιηθει οι Ζαχά Χαντίντ και Ταντάο ΄Αντο που χαρακτηρίζονται ως αναμορφωτές της σκέψης και της εφαρμογής μέχρι πρώτεινος του φουτουριστικού Αρχιτεκτονικού μοντέλου . Η Ζαχά Χαντίντ είναι η πιο διάσημη γυναίκα αρχιτέκτων στον κόσμο.  Το όνομά της άρχισε να συζητιέται και στη χώρα μας, όταν έγινε γνωστό ότι προθυμοποιήθηκε να σχεδιάσει το μουσουλμανικό τέμενος της Αθήνας και μάλιστα αφιλοκερδώς ,πράγμα που αργότερα διαψεύσθηκε . http://candela-parathinalos.blogspot.gr/2011/04/zaha-hadid-tantao-anto-h.html

Αλλά ας επιστρέψουμε στο παρελθόν.  Σε έκθεση ζωγραφικής επί εποχής Μεταξά, η εφημερίδα ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ το 1941 έγραφε «ωθούμενοι από την ιδεολογίαν της τάσεώς των, απέρριψαν έργα Ακαδημαϊκών ζωγράφων με διεθνές κύρος, με ανώτερα βραβεία, την ίδιαν στιγμήν που αυτοί οι απορριφθέντες από την juri των φουτουριστών , εβραβεύοντο από την Διεθνήν έκθεσιν των Παρισίων, όπως είναι ο Βικάτος, ο Παπαπαναγιώτου και άλλοι {…….} ,τέλος πάντων παρουσιάστηκε μια ρούσικη σαλάτα και, το αποτέλεσμα ήτο ότι η έκθεση εκείνη απέτυχε» 

ΖΗΤΩ Η ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ ήταν ακόμα ένα σύνθημα του Φουτουρισμού, στα όρια του μοντερνισμού και της επαναστατικής πρωτοπορίας. Γι αυτό και τον ενστερνίστηκε, περισσότερο η Ρωσική επαναστατική κοινωνία !  Η ρήξη με τον συμβολισμό είναι ενσυνείδητη και προγραμματισμένη.  «Βία σε κάθε τι που κάνει την ζωή άσχημη» .  Σύνθημα εξ ίσου οικειοποιημένο και διαστρεβλωμένο,  από την Αναρχία και τον αντικαθεστωτισμό.  (Ιδού γιατί ο ΓΑΠ διακήρυττε είμαι αντικαθεστωτικός !!)

Στην ζωγραφική προσπαθεί να αποδώσει έννοιες και εντυπώσεις, από θέματα χωρίς συνοχή, σε τεμαχισμένες παραστάσεις , διαμελισμούς , σε πλήρη σύγχυση.  Στην δε μουσική διαγράφονται οι κανόνες αρμονίας, με αντικατάσταση από κραυγές, θορύβους και σειρήνες.  Όσο για την ποίηση κατάργησε το μέτρο και κάθε ποιητικό γλωσσολογικό κανόνα. 

Δεν ξέφυγε όμως και το υπερπέραν. Έπρεπε και αυτό να γίνει φουτουριστικό. Έπρεπε το κενό του απείρου να γεμίσει με φουτουριστικές φαντασιώσεις.  Η πλοκή ξεπέρασε τα όρια της λογικής, όπου δεσπόζουν : εχθρικοί αστέρες, φαντάσματα που χειρίζονται μηχανές ή είναι τα ίδια μηχανές, κάποιοι τρελοί που κτυπούν τα φτερά τους στους τοίχους της πόλης, γιατί όχι και του ουρανού.

Το κίνημα στα πρώτα του βήματα περιφρονούσε την γυναίκα , καλώντας την αργότερα να χειραφετηθεί εντός του κινήματος. Η «τυραννία» του  έρωτα και ο «τυραννικός» ρομαντισμός θεωρήθηκαν ξεπερασμένες έννοιες, σαν τον κοινοβουλευτισμό. Το τυράκι τράβηξε το ενδιαφέρον του θηλυκού φύλου που προσπαθούσε να ξεφύγει από τις πατρογονικές παραδόσεις και τις ηθικές δεσμεύσεις. Ενώ εξυμνεί την προστασία της προς αποφυγή της εκμετάλλευσής της, εντάσσεται στον μοντερνοποίηση των ιδεών. (Φουτουριστικός Φεμινισμός )

Για τον φουτουρισμό γράφει χαρακτηριστικά ο Χρυσάνθης στον Ελληνικό τύπο  «εντούτοις, μίαν απορίαν, αντί άλλης απαντήσεως θα ήθελα να απευθύνω προς τους Μελλοντιστάς. Πολύ καλά, να καταρρίψωμεν αγάλματα και πίνακας, να καύσωμεν Όμηρο, Σαίξπηρ και ευαγγέλιον. Και έπειτα ; Ποιος μας εγγυάται ότι αυτά θα αναπληρωθούν ; Οι Μελλοντισταί θα μας δώσουν μεγαλύτερα αριστουργήματα εκείνων που παρήγαγον οι αιώνες ;  Ή μήπως αι μεγαλοφυΐαι φυτρώνουν ως μανιτάρια ; »  invenio 

Το κίνημα με άλλα λόγια, βασάνισε την αρμονία της ψυχής και του νου, με την στροφή στην ατομικότητα ως έκφραση ψυχής, που παρ’ όλα αυτά δεν συνάδουν με την πρακτική της συλλογικότητας για την αστική  χειραφέτηση των ηθών και θεσμών.  Μιλάμε για πλήρη σύγχυση .

Η μεταπολεμική Ευρώπη έθεσε (ή της έθεσαν), νέα ερωτήματα στον εαυτό της και το κενό έπρεπε να γεμίσει με κάτι που θα ξεπερνούσε τα προηγούμενα όρια των εθνικών κρατών. Τα καθιερωμένα συστήματα έπρεπε να σπάσουν, αναπτύσσοντας ένα πόλεμο κατά των πνευματικών πειθαρχιών.  Η Ελλάδα βρέθηκε στον 20 αιώνα σε πνευματικό μαρασμό (αυτό που βιώνουμε σήμερα),  με την απώλεια σημαντικών προσώπων στα πεδία των μαχών, της Μικρασιατικής καταστροφής, γενικότερα «άκμαζε» η παρακμή, οπότε οι νέες γενιές ζυμώθηκαν με φουτουριστικές ιδέες του κάθε ξενομανή – ξενολάτρη –ξενοτραφή , Γαλλοτραφή ή Αγγλοτραφή ή Ρωσοτραφή , στα οποία οφείλεται η στέρηση κάθε πνοής ιδεαλισμού , φιλοσοφίας και πνευματικότητας.  

Το μοντέρνο, ο μιμητισμός έγινε η κουλτούρα του Νεοέλληνα.  Επήλθαν : η συρρίκνωση της ηθικής οπτικής με την ενσωμάτωση ετερόκλιτων στοιχείων και ιδεολογημάτων, η υποβάθμιση των αξιών και αρχών μέσω της υλιστικής αλλοφροσύνης , προσδίδοντας την εικόνα ενός ουτοπικού αμιγούς ιμπεριαλιστικού μοντέλου. 

Το κίνημα κατόπιν όλων αυτών δεν μπορεί παρά να εξεταστεί ενδοσυστημικά σε όλες τις εκφάνσεις : δημοσιογραφικά, ιδεολογικά, φιλοσοφικά, πολιτικά, κοινωνικά, με την εμπλοκή του σε όλα τα υπάρχοντα συστήματα.  Ειδικά για τον Νεοέλληνα έχουν βαρύτητα οι παρατηρήσεις του Καραχάλιου invenio «Αμ τους ξέρω τους Νεοέλληνες καλά. Γράψε τους τα ίδια από αυτά που διαβάζουν κάθε μέρα, αλλά με κάποιον άλλο τρόπο, πες τους πως ο ουρανός βρέχει σαμάρια, κόλλησε τους δυο-τρείς παραδοξολογίες, κοντά σε τίποτα λογογραφικές αρλούμπες και θα τους ίδης όλους να τεντώσουν τα αυτιά και να γουρλώσουν τα μάτια και θα ανοίξουν το χρυσό στοματάκι τους για να μιλούν μέρες και μήνες γι αυτές τις αρλούμπες. Δείξε μάλιστα πως έχεις γνώσεις ιστορικές, μυθολογικές, γλωσσοπλαστικές, στιχουργικές και η δουλειά σου έγινε. Θα μιλούν όλοι για την δουλειά σου αυτή και θα γίνεις ο άνθρωπος της ημέρας », που αποδεικνύει περίτρανα την διάχυση και την αλληλοδιαπλοκή σε καθαρά διασυστημικό πλαίσιο.

  

Θα έκλεινα το κείμενο με μία ρήση « Ο Φουτουρισμός είναι η προσωποποίηση της ανθρώπινης μισαλλοδοξίας και του μηδενισμού» που ήλθε η ώρα της βύθισης του, ως ένας κακόγουστος φουτουριστικός μύθος μαγειρικής.

Νάγια